உனக்காக பிறந்தேனே எனதழகா – 45, 46 ❤️

எனதழகா – 46 ❤️

அன்று நடந்ததை அவரவரின் எண்ணத்தில் நினைத்துக் கொண்டே பயணம் மேற்கொண்டனர். அன்றிலிருந்து பாமாவிடம் அர்ஜுன் பேசுவதில்லை.  அது போல் கேசவருக்கும், பாமாவிற்கும்  இடையில் பனிப்போர் நடந்துக் கொண்டிருக்கிறது.

இவ்வாறு அனைவரும் ஊட்டியை நோக்கி பயணம் மேற்கொண்டனர். உதகமண்டலம் உங்களை அன்புடன் வரவேற்கின்றது என்ற பலகையின் அருகில்  காவல் துறை அதிகாரிகள் வண்டியை நிறுத்திய பின்னரே அனைவரும் சுயநினைவிற்கு வந்தனர்.

வெளியில் இறங்கிய பின்னரே சில்லென்ற ஊசி உயிர் வரை ஊடுருவதை உணர முடிந்தது. சுற்றி பார்த்த பொழுது எங்கும் பச்சை பசேலென்று இருந்தது. மலைகளை போர்வை போல் தேயிலை படர்ந்திருக்கும் காட்சி அனைவரையும் கவர்ந்திழுத்தது.  பெண்களுக்கு அவர்களின் அழகை இன்னும் அழகாகக் காட்டுவதற்கு ஒப்பனைகள் செய்வது போல் , தேயிலை தோட்டத்தை அழகாக சீர் செய்திருந்தனர்.

எங்கும் மக்கள் ஸ்வெட்டரை அணிந்து கொண்டு ஊர்ந்து கொண்டிருந்தனர். ஆனால், அதை ரசிக்கும் மனநிலையில் தான் அர்ஜுன் இல்லை. அவன் சுற்றி பார்த்துக் கொண்டிருக்க, ஆனால் அவன் மனம் அதில் லயிக்கவில்லை என்பதை உணர்ந்து ஆதிராவே அவனை அழைத்து காரில் ஏறச் சொன்னாள்.

அரை மணி நேரப் பயணத்தில் அனைவரும் மருத்துவமனையை வந்தடைந்தனர். மீராவிற்கு அனைத்து ஏற்பாடுகளும் செய்து விட்டு. அவருடன் யாரும் தங்க தேவையில்லை. தேவையின் பொழுது வந்தால் போதும் என்பதால், கிளம்பும்  வரை வெங்கடேஷனை துணைக்கு வைத்தனர்.

பின்பு, ஆருஷிக்கான அனைத்து டெஸ்டுகளும் எடுக்க அனுப்பி விட்டனர் ஆதிராவின் துணையோடு. வா தேவரை பரிசோதித்து விட்டு சில மருந்துகளை உட்கொள்ளுமாறு கூறிவிட்டனர். வீட்டிற்கும் செல்லலாம் என்பதால் அவரை கேசவர் அழைத்துச் சென்று விட்டார்.

அவ்வப்பொழுது பரபரவென இருந்ததால் எங்கு தங்கப் போகிறோம் என்பதை கேசவரிடம் யாரும் கேட்கவில்லை என்று இல்லை யாருக்கும் தோணவில்லை.

லஷ்மி அம்மாவிற்கு கட்டுகள் மட்டும் பிரித்து டிரெஸ்ஸிங் செய்து வேறு புதிய கட்டுகளை போட்டு விட்டு அவரையும் வீட்டுக்கு அழைத்து செல்லுமாறு கூறி விட்டனர்.

ஆருஷியின் ரிப்போர்ட் வருவதற்கு இரண்டு நாட்கள் ஆகும் என்பதால் அவளையும் வீட்டிற்கு அழைத்து செல்லலாம் என்று கூறி விட்டனர்.

அதன் பின்னரே அனைவருக்கும் பசி வயிற்றை கிள்ளியது. அனைவரின் வயோதிகத்தோடு , உடல் நிலையையும் கருத்தில் கொண்டு வீட்டிற்கே செல்லலாம் என்று  நினைத்து கேசவரை அழைத்தான் அர்ஜீன்.

கேசவர் ஆதிராவிற்கு தெரியும் இவ்வீடு என்று கூறியதால், அவன் தாத்தாவின் நண்பனான RA2 டெக்னாலஜி ஒனர் மிஸ்டர் துருவின் வீட்டினரின் உதவியில் தான் சென்றிருப்பார் என்று முன்பே யூகித்திருந்தான்.

ஆதிரா ஒரு காரில் டிரைவராக இருக்க, அதில் அர்ஜூன், லஷ்மி அம்மா, பாமா அமர்ந்திருந்தனர். மறுகாரில் ஆகாஷ் வண்டியோட்ட, வசுதேவர், வெங்கடேஷன் மற்றும் ஆருஷி பயணித்தனர்.

ஆதிராவை பின்தொடர்ந்து ஆகாஷின் வண்டியும் பதினைந்து நிமிட பயணத்தில் வந்தடைந்தது கோதை மாளிகை .அவ்விடமே மேகத்தில் மூழ்கி அங்கங்கே எட்டிப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தது.

பரந்த குளத்தில் உள்ள ஒற்றை சிவந்த தாமரை போல், சிறு சிறு குன்றுகளுக்கு இடையில்  வீற்றிருந்தது இவ்வழகிய துவாரகா மாளிகை. இம்மாளிகை  ஹைதராபாத்தை சேர்ந்த பைகா குடும்பத்தினருக்கு சொந்தமாக  இருக்க ஃபாலாக்ணுமா அரண்மனையை போன்று வடிவமைத்திருந்தனர்.

உள்ளே நுழையும் பொழுது ஆதிராவே இறங்கி தனது கைரேகையை வைத்து திறந்தாள். அதில் அவளை ஆச்சர்யமாக பார்க்க , “ராகுல் வீடும் இது தான்  ” என்று அர்ஜுனிற்கு பதலளித்தாள்.

அப்பொழுதும் அவளையேப் பார்க்க ” இங்க எல்லாரும் அவங்க அவங்க வேலையை அவங்க அவங்க தான் செய்யனும் ” என்று ஒரு மாதிரி பதட்டத்தில் கூற, “எங்களை மாதிரி தெரியாதவங்க வந்தால் ? ” என்று பாமா கேட்க, ஆதிரா பதிலுரைக்கும் முன் ” கேமரா வச்சிருப்பாங்க, அதில் புதுசாக யாரேனும் வந்தால் சத்தம் வரும். அதை வைத்து கதவை திறப்பார்கள் ” என்று  அர்ஜூன் கூறி ஆதிராவை பார்க்க , ” அதே அதே!” என்று கூறி கதவு திறப்பதற்கு காத்துக் கொண்டிருந்தாள்.

இத்தகைய குளிரிலும் அவளின் வதனத்தில் வேர்வை வடிவது ஒரு வித்தியாசத்தை உண்டு பண்ணியது. அதற்கு மேல் அவளின் இன்னல்களை பொறுக்காமல் கதவு திறந்தது.

அதனுள் சென்றவுடன் ஏதோ சொர்க்க லோகத்திற்கு சென்றது போல் ஒரு பிரம்மை. உள்ளே நுழைந்தவுடன் மேகங்கள் அனைத்தும் கீழ் இறங்கி வரவேற்பது போல் இருந்தது. அதைக் கண்ட நொடி அர்ஜுன் கார் கண்ணாடியை திறந்து விட்டான்.

ஜம்புலன்களின் பசியும் அடங்கியது போன்ற ஒரு உணர்வு. கண்குளிர எங்கும் பூக்களும், சீராக வெட்டிய புல்களும், பல வகையான மரங்களும் இருந்தது.

நாசியில் பூக்களின் நறுமணம் கவர்ந்தது. தொடு உணர்வில் காற்று தன்னை தீண்டுவது ஒரு வகையான வெட்கத்தை உண்டாகியது போன்று இருந்தது.

பசியினோடு இத்தகைய அழகான இயற்கையோடு ஒரு ஏலக்காய் டீயுடன்,  தூள் பஜ்ஜி சாப்பிடால் நன்றாக இருக்கும் என்று தோன்றியது.

காதிற்கு பறவைகளின் ஒலியோடு கேட்ட குரல் ஒன்று எங்கோ ஒரு குகையில் இருந்து ஒலிப்பது போல் இருந்தது. மாளிகையின் அருகில் செல்ல செல்லவே அவ்வோசை நன்றாக கேட்டது. அக்குரல் கேட்டக் குரல் போல் உள்ளதே என்று யோசித்துக் கொண்டிருக்கையில் “அத்தை ” , “பாமா ” என்று ஒரு சேர இருவரும் கத்திக் கொண்டே ஒருவரின் கையை இன்னொருவர் பிடித்துக் கொண்டனர்.

அச்சத்தத்தில் அதிர்ந்து ஆதிரா வண்டியை நிறுத்த, அர்ஜுனும் ஆதிராவும் திரும்பி பார்த்த நொடி, வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டே வந்த ஆகாஷ்  கவனிக்காமல் அர்ஜுனின் வண்டியில் மோதி விட்டான்.

கண் கலங்கி ஆனந்ததில் திளைத்திருந்த பாமா மற்றும் லஷ்மி அம்மாவை சந்தேகத்துடன் பார்த்து கொண்டிருந்தவன் ஆகாஷ் செய்த செயலில் இறங்கி சென்று விட்டான்.

அவன் சென்றதை உறுதி செய்த ஆதிரா லஷ்மி மற்றும் பாமாவிற்கு  ஆம் என்று தலையாட்டி விட்டு, குடுகுடுவென கீழே இறங்கி ஓடிவிட்டாள்.

பாமா மற்றும் லஷ்மிக்கு மகிழ்ச்சி தாளவில்லை. கையைப் பிடித்துக் கொண்டு சந்தோசத்தை பகிர்ந்தனர். அதே நேரம் வெங்கடேஷன் அபி மற்றும் நிவானுடன் இருக்கும் வாட்ஸ் அப் குழுவில் ஒரு செய்தியை பகிர்ந்து கொண்டிருந்தார்.

ஆனால், ஆகாஷோ அடி  பலமாக வாங்கி கொண்டிருந்தான். அர்ஜுனின் சம்பாத்தியத்தில் வாங்கிய வண்டி என்பதால் அர்ஜுனிற்கு  பன்மடங்கு எகிறியது.

வேறு சிந்தனையில் இருந்த ஆதிரா வேடிக்கை மற்றுமே பார்த்துக் கொண்டிருக்க, ஆகாஷ் தான் அருகில் உள்ள செடியை பறித்து அவள் மேல் எறிந்து சுயத்திற்கு கொண்டு வந்தான்.

அதன் பின்னே , அர்ஜுனைப் பிரித்து அவனை காருக்கு அனுப்பி வைத்து விட்டு , ஆகாஷிடம் மெதுவாக “தெரியாமல் தான்டா நீ நிறையா நல்ல காரியம் பண்ணுற ” என்று கூறி கட்டியணைத்து விட்டு வண்டியை எடுத்தாள்.

இங்கு ஆகாஷோ கேலி செய்கிறாள் என்ற கோபத்திலும், அடித்து விட்டான் என்ற கடுப்பிலும் வண்டிக்குள் செல்ல, ரியா அழைத்தாள்.

அனைத்து கோபத்தையும் திரட்டி அவளது அழைப்பை எடுக்க “என்னடா பாண்டா ! போய் சேர்ந்தாச்சா ? ” .

“நான் போகலைனா நீ வந்து காரை தள்ளி விட வா போற? மூடிட்டு வைடி போனை !” என்று கத்தியப் பின் தான் நிம்மதியாக உணர்ந்தான்.

அதே நேரம் , ரியா கட்டாகிய போனை பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் நொடி “மே ஐ கம் இன் ” என்று கூறி உள்ளே நுழைந்தான் அபி.

கீர்த்தி ☘️