கருவறையினுள்ளே!..
கருவறைக்குள்
சிறு
துளியாக
தளிர்த்து வந்தோமே!..
வெளிச்சத்தை
காணாத நாம்,
கருவறையினுள்
. ஒடுங்கி
இருந்தோமே!..
நமக்கு பசிக்கும்
போதெல்லாம்,
சொல்ல முடியாமல்
உருண்டு
புரண்டு கிடந்தோமே!..
நாம் கருவறையினுள் இருந்தாலும் தனது
உணர்வை தாய்க்கு வெளிப்படுத்தினோமே!..
.
அசைவை உணர்ந்த தாயோ!…
தம்முடைய பசியை அறிந்து உண்பாளே!..
பத்து மாதங்கள்
கருவறைக்குள்
அடைந்திருந்தோமே!…,
தன்னை பாதுக்காப்பாக
காத்தவளே
…தாயல்லவா..
உனது முகத்தை பார்க்க
ஆவலாக
. . இருந்தோமே!.
இருட்டில்
இருக்கிறோம்
. என்றதை
…. . …அறிந்தாயே!…
பிரசவவலியை
கூட பெரிதும்
பொருட்படுத்தாமல்
மீட்டெடுத்தாயே!…
அந்த நாள்
வந்ததுமே!…
மறுகணம்
பொக்கிஷமான
இடம் பறிபோனதே!…
மீண்டும்
கருவறையில்
தங்குவதற்கு
இடம் கிடைக்கும்மா!….
பிஞ்சு
நெஞ்சங்களின்
எதிர்பார்ப்பு!..
……..இவை தானோ.. .