உனக்காக பிறந்தேனே எனதழகா – 25, 26 ❤️

எனதழகா – 26 ❤️

அர்ஜூனுக்கு அமைதி கொன்றது. ஆனால், அதற்கு எதிர்மாறாக மீரா உள்ளே நுழைந்ததில் இருந்து வெங்கடேஷனை பார்ப்பதும், பின்பு ஏதோ பேச போவதும், பின்பு தயங்குவதுமாக இருந்தார்.

இதை கவனித்தும் வெங்கடேஷன் அமைதியாக அவர் ஃபிரஷ் ஆக சென்று விட்டார்.

ஈகோ என்ற உணர்வு மீராவைத் தடுப்பதால், அவரால் வெங்கடேஷனிடம் கல்யாண ஆன காலத்திலிருந்தே சரிசமமாக  பழக முடியவில்லை. அதிலும் அவரின் குடும்பதாரின் செயலால் சுத்தமாக வெறுத்து விட்டார்.

கணவர் என்ற உறவு மட்டுமே வெங்கடேஷன். தன்னுடைய சுக ,துக்கங்களை மட்டுமே இதுவரை மீரா வெங்கடேஷனிடம் பகிர்ந்து உள்ளார். அவருக்கு ஒரு மனது உண்டு என்றோ , அவரும் மனிதர், அவருக்கும் உணர்ச்சிகள் உண்டு என்று இதுவரை நினைத்ததில்லை .

ஆனால், இன்று ஆருஷியை அடித்ததற்கு இவ்வளவு கோபம் கொள்கிறார் என்பது ஆச்சரியம் தான் அவருக்கு. தன் அப்பா முன்பே இவ்வளவு பேசுகிறார். இது நாள் வரை தான் கண்டதில்லையே . அதோடு, தன் அப்பாவும், அண்ணாவும் தன் மேலும், தன் குடும்பத்தின் மேலும் கொண்டதன் பாசமும் , அக்கறையும் வியக்கத்தக்கதாத இருந்தது.

இவ்வாறு மீரா யோசித்து கொண்டிருக்கும் நேரம், வெங்கடேஷன் ஃபிரஷ் அப் ஆகி வெளியில் வந்தார். அவரை பார்த்து கொண்டே மீரா இருந்தும், வெங்கடேஷன் கண்டுக்காமல் லேப்டாப் மற்றும் போனை எடுத்துக் கொண்டு பால்கனிக்கு போய் அமர்ந்து விட்டார்.

ஏதோ வேலை என்று நினைத்து காத்து கொண்டே இருந்தார். நேரம் செல்ல செல்ல கண் அயர்ந்து விட்டது. வேறு வழியில்லாமல் உறங்கி விட்டார். இதை பால்கனியில் இருந்து கண்ணாடி கதவின் மூலம் போன் பேசிக் கொண்டே பார்த்தார்.

🏔️ஊட்டி

அதே நேரம்,  நன்றாக துயில் கொண்டிருந்த  அனுவிற்கு திடீரென்று ஒரு மணி அளவில் போன் அடித்தது.

கையை துலாவி எடுத்து பார்த்தவளுக்கு அதிர்ச்சி இந்நேரத்தில் இவர் ஏன் அழைத்தார் என்று . சொதப்பி விட்டனரா என்ற குழப்பத்தோடு அவ்வழைப்பை ஏற்றாள்.

அனு”என்னாச்சு ? “

” சொதப்பிடுச்சு ! தப்பிச்சுட்டாங்க.”

அனு”என்ன? தப்பிச்சுட்டாங்களா? இவ்வளவு அசால்ட்டா சொல்லுற ? சே….”

“மிஸ் ஆயிடுச்சு அனு .அடுத்த தடவை பார்த்துக்கலாம் “

“என்ன பாப்பீங்க ? வேடிக்கை தான் பாப்பீங்க ? சே….. எவ்வளவு அசால்ட்டான பதில். வைங்க போனை . உங்களை நம்பி பொறுப்ப கொடுத்தேன் அண்ணா, இப்படி பண்ணீட்ங்களே !”என்று நொந்து கூறி போனை வைத்து விட்டாள்.

🏠சென்னை மாநகராட்சி

“என்னடா மா அண்ணண இப்படி திட்டுற ?என்ன பண்ண சொல்ற அண்ணனுக்கும் வயது ஆகிட்டுச்சு! அடுத்த தடவை கண்டிப்பா ! ” என்று அசோக் கெஞ்சி கொண்டிருந்தான் .

எதிர் பக்கம் என்ன கூறினார்களோ
“தாங்கஸ் டா குட்டி மா !பாய்” என்று  கூறி போனை அணைத்து விட்டு மகிழ்ச்சியாக தூங்க சென்று விட்டான்.

பனிக்காலம் ஆரம்பித்து விட்டது என்பதற்கு சான்றாக அதிகாலை ஆறு மணி ஆகியும் சூரியன் வெளியில் வர சோம்பல் கொண்டது. ஆனாலும், சூரியன் தனது காதல் ஆன பனித்துளிகளை பார்க்க சிறிது சிறிதாக வெளியில் வந்தது. இவ்வாறு வரும் சூரியனைப் பார்த்து வெட்கம் கொண்டு பூக்களின் உள்ளே உருகி  கொண்டிருந்தது அந்த அதிகாலை பொழுதில்.

இவ்வாறு சென்று கொண்டிருக்கையில் பிருந்தாவனத்தில் குளிருக்கு இதமாக கம்பளி போர்வையால் சுற்றிக் கொண்டு அனைவரும் துயில் கொண்டிருந்தனர்.

பாமா மட்டும் எழுந்து தனது கோட்டையான சமையலறையில் புகுந்து பால் காய்ச்சி வைத்து விட்டு, தனக்கான தேநீரை பருகி விட்டு, பூஜையறையை சுத்தம் செய்வதற்கு சென்று விட்டார்.

பாமா கல்யாணம் செய்து இவ்வீட்டிற்கு வந்த பொழுதில் இருந்து காலையில் எழுந்து பூஜையறையை சுத்தம் செய்து விடுவார்.

அதே போல் இன்றும் செய்து கொண்டிருந்தார் . கடவுளை நின்று நிதானமாக கும்பிடும் நேரம் அவருக்கு இதமாக இருக்கும். அவ்வாறு கும்பிட நேரம் கிடைப்பது இப்பொழுதினில் மட்டுமே.

சுத்தம் செய்து முடித்து , கையெடுத்து கும்பிடும் நேரம் , அமைதியான சூழல் நிறைந்த வீட்டில் ஒரு அலறல் சத்தம். பதறிக் கொண்டு பூஜையறையினில் இருந்து வெளியில் வந்தார்.

எங்கிருந்து இச் சத்தம் வந்தது என்று பார்த்த பொழுது மாடிப் படியினிலிருந்து ஒடி வந்தான் ஒரு வேலையாள்.

“அம்மா, மீரா அம்மா ரூம்ல இருந்து தான் சத்தம் வருது. என்னன்னு தெரில. துடைச்சுக்கிட்டு இருந்தேன். ஆருஷி மேடம் உள்ள போனாங்க. சத்தம் வந்துச்சு ” என்று அவன் படபடவெனக் கூறினான்.

வேகமாக பாமா படி ஏறி சென்ற பொழுது , அனைவரும் அவரவர் அறையில் இருந்து வெளியில் வந்தனர். அர்ஜூன் தான் வேகமாக ஓடி வந்து கதவை திறந்தான்.

திறந்தவுடன் அதிர்ந்தான் அர்ஜூன்.அவனுக்கு பின்னால் நின்றிருந்த பாமாவும் அதிர்ந்து மயங்கி சரிந்தார்.

வந்து கொண்டிருந்த கேசவர் தான் “பாமா!!!!!!! அர்ஜூன் அம்மாவை பிடி “என்று கூறி வேக எட்டுகளுடன் நடந்து வந்தார்.

அதில் சுதாரித்த அர்ஜீன் பாமாவைப் பிடித்து சுவர் ஓரமாக சாய வைத்து அருகில் நின்று கொண்டிருந்த வேலையாளைப் பார்த்தான்.

கற்பூரம் போல் பிடித்துக் கொண்டவன் எள் என்றவுடன் எண்ணெயாக மாறி தண்ணீர் எடுத்து வரச் சென்றான்.

“மீரா ராராரா!” என்று கத்தி விட்டார் லஷ்மி அம்மா. அதனை கண்டு ஓடி வந்து வேகமாக கை அறுந்து, ரத்தம் வழிந்து மெத்தையில் கிடந்த மீராவை மருத்துவமனைக்கு தூக்கி செல்ல முற்பட்டனர்.

வசுதேவருக்கு  தன் மகளின் இக்கோலம் நெஞ்சை கூறுப் போட்டது. “உன் பிள்ளையா இருந்தா இப்படி காசக் கொடுத்த தப்பை சரிக் கட்டுனா ஒத்துக்குவியா ? “என்றோ யாரோ சொன்னது காதில் ஒலித்தது. அதோடு நெஞ்சை பிடித்துக் கொண்டு சரிந்தார்.

துரிதமாக செயல்பட்டு வேலையாட்களை வைத்து அர்ஜுனும், கேசவரும் மூவரையும் மருத்துவமனைக்கு அழைத்து செல்ல  காரில் அமர்த்தினர்.

இதற்கிடையில் ஒரு வேலையாள் மீராவிற்கு முதலுதவி செய்து கொண்டே ரத்தத்தை கட்டுப்படுத்த முயன்றார். மீரா அவர்கள் இருக்கும் காரில் அர்ஜுன் ஓட்டுநராகவும் , உதவிக்கு ஒரு வேலையாளும் இருந்தனர்.

வசுதேவரையும், லஷ்மி அம்மாவையும் ஒரு காரில் அமர்த்தி நம்பிக்கையான வேலையாளோடு, ஓட்டுநரின் உதவியோடும் மருத்துவமனைக்கு அனுப்பி வைத்தனர்.

கேசவர் தான் ஆருஷியின் நிலை கருதி அவளை அழைக்க மீராவின் அறைக்கு சென்றார். மீராவின் இத்தகைய நிலையைக் கண்டு அதே இடத்தில் அதிர்ந்து நின்று கொண்டிருந்தாள்.

உள்ளே நுழைந்து ஆருஷியை தொடும் பொழுது தான் கேசவருக்கு வெங்கடேஷன் ஞாபகம் வந்தது. பின்பு, வேகமாக சுதாரித்து அவரைத் தேடினார்.

அவர் மேல் சந்தேகம் கொண்டு தேடிய பொழுது , பால்கனியில் உறங்கி கொண்டிருந்தவரைக் யோசனையுடன் கண்டார். வேகமாக திறந்தார் கேசவர்.

அச்சத்தத்தில் விழித்த வெங்கடேஷன், கேசவர் தன்றையில் இருப்பது ஆச்சர்யமாக இருந்தது.

“என்ன மச்சான் ?” வெங்கடேஷன் பதற்றத்தோடு கேட்க கேசவர் பொறுமையாக கூறினர்.

சட்டையை  பிடித்து “என் குடும்பம் மேல உள்ள கோபத்துல அவளை இப்படி செஞ்சியா? “

கீர்த்தி ☘️