ரகசியம் – 76
சரியாக ஒரு வருடத்திற்கு முன்பு,
வசீகரன், பிரபாகரன் மற்றும் பானு பற்றிய கடந்தகலத்தைத் தெரிந்து கொண்ட பின்பு ஒருநாள் மாறன் வசீகரனை சந்திக்க சென்றிருந்த அன்று…
அறைக்குள் வந்தவனுக்கு வசீகரனின் நிலையைப் பார்த்து பரிதாபமாக இருந்தது. மதுரன் அவனை, “உங்க தங்கச்சி பையன் பா” என்று கூறியதும் அவர் கண்களில் வாஞ்சையும் ஏக்கமும் ஏராளமாய் தெரிந்ததை மாறனால் உணர முடிந்தது.
“நான் எந்த தப்பு பண்ணல பா.. உன் அம்மாக்கு புரிய வை” என்று மாறனிடம் கெஞ்ச அதில் மாறனின் மனமும் உருக தான் செய்தது. மதுரன் கூறியது போல்,
‘எந்த ஒரு மனுஷன் தான் இப்படி ஒரு மோசமான நிலைமைல இருக்கும் போதும் எப்படி அதே பொய்ய மெயின்டெயின் பண்ணுவாங்க.. கடைசி காலத்துல தப்ப சொல்லி மன்னிப்பு கேட்டு நிம்மதியாக தான் பார்ப்பாங்க.. இவர் நிஜமா தப்பு செஞ்சிருந்தா தெரியாம பண்ணிட்டேன் என்னை மன்னிச்சுருங்கன்னு தான கேட்ருக்கணும்.. ஒருவேளை நிஜமா இவரு நிரபராதியா.. தன்னோட தங்கச்சி தன்னைத் தப்பா நெனச்சுட்டு இருக்காளேன்னு தான் இவர் வருத்தப்படுறாரு போல.. அப்போ மதுரன் சொன்ன மாதிரி மதுவோட அப்பா தான் எல்லாத்துக்கும் காரணமா..’ என்று தனக்குள்ளே மாறன் யோசிக்க அவனிடம் கெஞ்சிக் கொண்டிருந்த வசீகரன் அவ்வாறே மயங்க அவருக்கு செலுத்தப்படும் ஊசியை எடுப்பதற்காக சென்றிருந்தான் மதுரன். அப்பொழுது திடிரென்று மாறனுக்கு ஒரு யோசனைத் தோன்றியது.
‘கண்டிப்பா இந்த மதுரன் இவருக்கும் மதுக்கும் டிஎன்ஏ டெஸ்ட் எடுக்க சம்மதிக்க மாட்டான்.. அதனால இந்த பிரச்சனை எல்லாத்துக்கும் முடிவு வரணும்னா நாம தான் இதை செஞ்சாகனும்.. மதுரனுக்கு தெரியாம நாம இவருக்கும் மதுக்கும் டிஎன்ஏ டெஸ்ட் எடுத்தா என்ன..’ என்று தோன்றியது.
இப்பொழுது வசீகரனிடம் இருந்து எவ்வாறு ரத்த மாதிரியை எடுப்பது.. அதற்கு வைப்பில்லையே என்று சிந்தித்தவனுக்கு ஏழாம் அறிவு திரைப்படத்தில் நடிகர் சூர்யாவின் தலைமுடியை வைத்து அவருடைய மரபணு போதிதர்மரின் மரபணுவோடு பொருந்துகிறதா என்று நடிகை ஸ்ருதிஹாசன் சோதித்து பார்க்கும் காட்சி நினைவிற்கு வர, தான் அமர்ந்திருக்கும் வசீகரனின் அறையை மின்னல் வேகத்தில் ஆராய அவன் கண்களில் புலப்பட்டது.
கண்ணாடி முன்பு வைக்கபட்டிருந்த வசீகரனுக்கு உபயோகப்படுத்தும் அவரது வட்ட சீப்பு. அதில் வசீகரனின் தலைமுடிகள் சில சிக்கியபடி இருக்க சட்டென மதுரன் வருவதற்குள் அதனை தனது பேண்ட் பாக்கெட்டினுள் ஒளித்தவன் மீண்டும் வந்து தன் இடத்தில் அமரவும் மதுரன் ஊசியை எடுத்துக்கொண்டு வரவும் சரியாக இருந்தது.
பிறகு அங்கிருந்து கிளம்பி அதனைப் பத்திரப்படுத்தியவன் சமயம் பார்த்து மதுவின் அறைக்கு சென்று அவளறியாமல் அவளுடைய தலைமுடியையும் சேகரித்து பத்திரப்படுத்தினான். பிறகு தன் பள்ளித் தோழன் ஒருவன் மரபியல் சார்ந்த துறையில் இருப்பது நினைவு வர அவனைத் தொடர்பு கொண்டான். அவனிடம் நலம் விசாரித்து முடித்தவன் பின்,
“டேய் மச்சான்.. ஒரு ஹெல்ப் டா”
“சொல்லு மச்சான்.. என்ன ஹெல்ப்”
“இப்போ நான் ரெண்டு பேரோட ஹேர் சேம்பிள்ஸ் கொடுத்தா அந்த ரெண்டையும் டெஸ்ட் பண்ணி மேட்ச் ஆகுதான்னு கம்ப்ளீட் டீடெயில்ஸ் எனக்கு கொடுப்பியாடா.. கிடைக்குமா..”
“அந்த சேம்பிள் யார்கிட்ட இருந்து எடுக்கப்பட்டுதோ அவங்க ரெண்டு பேர்கிட்டையும் சைன் பண்ணி ஒரு லெட்டர் வாங்கிட்டா முடிஞ்சுது டா.. ஈஸியா பண்ணிடலாம்..”
“மச்சான்.. அங்க தான் டா சின்ன சிக்கல்.. அவங்க ரெண்டு பேருக்கும் தெரியாம தான் நான் இதை செய்றேன்” என்க,
“டேய் என்ன விளையாடுறியா.. நீ என்னை உள்ளதள்ள பிளான் போடுற போல.. அதெல்லாம் தேவையில்லாத ரிஸ்க் மச்சான்..” என்று அவன் பதற,
“டேய் டேய் ப்ளீஸ் டா.. எனக்காக.. என் குடும்பத்துக்குள்ள பெரிய பிரச்சனை மச்சான்.. நீ பண்ண போற ஹெல்ப்ல தான் மூணு பேரோட வாழ்க்கை அடங்கியிருக்கு.. ப்ளீஸ் டா”
“என்ன டா நீ.. இப்படி செண்ட்டிமெண்ட்டலா லாக் பண்ற.. சரி உனக்காக என்னோட பர்சனல் ரிஸ்க்ல இதை செய்றேன்.. இதைப்பத்தி வெளிய தெரியாம பார்த்துக்கோ” என்க,
“ரொம்ப தேங்க்ஸ் மச்சான்..”
“தேங்க்ஸ் எல்லாம் இருக்கட்டும்.. ஆனா இதுக்கு எனக்கு நெறய டைம் எடுக்கும்.. சாதாரணமா பண்றதா இருந்தா ஒரு வாரத்துல வேலை முடிஞ்சுரும்.. ஆனா நீ சொல்ற மாதிரினா லேப்ல யாருக்கும் தெரியாம பண்றது அவ்ளோ ஈஸி இல்ல.. கண்டுபிடிச்சாங்கன்னா என் வேலையும் காலி நானும் காலி.. அதனால எவ்ளோ நாள் ஆகுதுன்னு தெரியல.. நீ வெயிட் பண்ணனும்..” என்க,
“குத்துமதிப்பா எவ்ளோ நாள் ஆகும் டா”
“தெரியல மச்சான் யாரும் இல்லாம இருக்குற மாதிரி சந்தர்ப்பம் அமையனும்.. மினிமம் மூணு நாலு மாசம் ஆகும்..”
“அவ்ளோ நாள் ஆகுமா.. சரி டா.. நான் வெயிட் பண்றேன்.. நீ கொஞ்சம் எனக்காக ரிஸ்க் எடு டா.. ப்ளீஸ்..”
“உதவின்னு நண்பன் கேட்ட அப்புறம் செய்யாம இருக்க முடியுமா செஞ்சுட்டா போச்சு.. சரி டா நீ நாளைக்கு நான் சொல்ற அட்ரசுக்கு சேம்பிள்ஸ் நேம் மேன்ஷன் பண்ணி அனுப்பி வை.. நான் அப்புறம் பேசுறேன்..” என்றவன் துண்டித்தான்.
—————————————————————-
இவ்வாறாக மாறன் கூறி,
“சாரி மதுரா எனக்கு வேற வழி தெரியல.. இந்த பிரச்சனைக்கு முடிவு வேணும்னா இதை செஞ்சு தான் ஆகணும்.. அப்படி பார்க்கும் போது தான் ரிசல்ட்ல மதுவோட பயலஜிக்கல் ஃபாதர் அதாவது அவளோட உண்மையான அப்பா வசீகரன் இல்லன்னு தெரிஞ்சுது..” என்றவன் தன் அறைக்கு சென்று சில கோப்புகளை எடுத்து வந்து அதில் இருந்து ஒரு ஆவணத்தை எடுத்து காண்பிக்க அங்கே பெரும் நிசப்தம் நிலவியது.
ஒவ்வொருவரும் ஒவ்வொரு மனநிலையில் இருந்தனர். மதுரனோ எதுவும் கூறாமல் அமைதியாக தரையை வெறித்தபடி அமர்ந்திருந்தான்.
மதுவோ, ‘அயோ கடவுளே.. இத்தனை நாள் நான் வசீகரனோட வாரிசுன்னு நெனச்சு அவரைப் பத்தி தரக்குறைவா தூரன் கிட்டயே பேசிருக்கேனே.. அவன் அவ்ளோ தடவ கெஞ்சியும் நான் நம்பாம விட்டுட்டேனே.. ஐயோ எவ்ளோ பெரிய தப்பு பண்ணிட்டேன்.. தூரா நீயாச்சு அன்னைக்கே இந்த டெஸ்ட் எடுத்துருந்தா.. எல்லாருக்கும் எப்போவோ உண்மைத் தெரிஞ்சுருக்குமே டா.. இனிமே தூரன் என்னை மன்னிக்கவே மாட்டான்..’ என வருந்தி கண்ணீர் வடித்தாள்.
விஜயாவுக்கோ, இவ்வளவு நாள் தன் அண்ணன் தான் தவறு செய்தான் என்று நினைத்து எவ்வளவு பெரிய முட்டாள் தனமாக இருந்துள்ளோம். தன் அண்ணன் எவ்வளவு வேதனைப் பட்டிருப்பான் என்று தோன்ற கண்களில் நீர் பெருகியது.
சத்யனுக்கோ இத்தகைய உண்மையை தெரியாமல் ஊர் நம்பும் உண்மையை தானும் நம்பி அதனை விஜயாவிடமும் கூறி இத்தனை நாளாக அவளுக்கும் அவளின் சகோதரனுக்கும் வெறுப்பு உண்டாக தானே காரணமாகிவிட்டோமே என்று மனது உறுத்தியது. பிறகு யோசித்தவர்,
‘அப்போ மது பிரபாகரன் குழந்தையும் இல்ல.. வசீகரன் குழந்தையும் இல்லனா.. மது யாரோட பொண்ணு’ என்ற சந்தேகம் எழ தன் தங்கையான பானுவின் மீது ஏற்கனவே இருந்த வெறுப்பு தற்பொழுது பன்மடங்கானது. அதில் ஆவேசமானவர்,
“ஹே விஜி.. நான் எத்தனை தடவை சொன்னேன் டி உன்கிட்ட.. பானு சனியனால தான் எல்லா பிரச்சனையும்னு.. பெருசா உன் தோழிக்கு வக்காலத்து வாங்கிட்டு வருவ.. இப்போ பாரு என்ன ஆகிருக்குன்னு.. மது பிரபாகரன் பொண்ணும் இல்ல வசீகரனோட பொண்ணும் இல்லனா என்ன அர்த்தம்.. அவ எங்கேயோ போய் ஊர் மேஞ்சுட்டு வந்தனால இப்போ தப்பே செய்யாத வசீகரனுக்கு இத்தனை நாள் தண்டனை..” என்று அவர் கூற விஜயா அழுக மதுவோ சத்யனின் வார்த்தையில் ஸ்தம்பித்து நின்றாள்.
என்ன தான் தன் தாயினால் தான் வளர்க்கப்படவில்லை என்றாலும் தாய் என்ற நினைவு அவளுக்குள் இருக்கிறது தானே.. தன் தாயைப் பற்றிய கீழ்த்தரமான வார்த்தைகளைக் கேட்ட அவளின் இதயம் சுக்குநூறாக உடைந்து போனது.
“ஐயோ” என்றவள் அவ்வாறே தரையில் அமர்ந்து தலையிலடித்து கதறி அழுதாள். அவளின் அழுகையைக் காண பொறுக்காத மதுரனோ,
‘இப்படி ஒரு நிலைமை உனக்கு வர கூடாதுன்னு நெனச்சு தானே டி நான் டெஸ்ட் எடுக்க வேணாம்னு சொன்னேன்..’ என்று கண் கலங்கியவன் அவளை எழுப்பி அமர்த்தி, “ஹே அழாத டி..” என்றபடி சமாதானம் செய்தான். சத்யனின் வார்த்தைகளில் ஆவேசமான மாறன்,
“வார்த்தையை அளந்து பேசுங்க பா.. உங்களுக்கு எப்படி தான் கூட பொறந்த தங்கச்சியை இப்படி தப்பா பேச மனசு வருதோ.. எதையுமே பொறுமையா யோசிக்கவே மாட்டீங்கள்ல.. யார் என்ன சொன்னாலும் அது தான் உண்மைனு நெனச்சு இஷ்டப்படி வார்த்தையை விட வேண்டியது.. சொல்ல போனா நடந்த அத்தனை விஷயத்துக்கும் நீங்களும் ஒரு மூலக் காரணம்..” என்று கூற இப்பொழுது அதிர்வது சத்யனின் முறையாயிற்று.
பிறகு மதுவிடம் வந்தவன்,
“ஏன் மது.. அன்னைக்கு நீ அவன்கிட்ட கேட்டியே.. அவன் அப்பாவோட உண்மை வெளிய தெரிஞ்சு அசிங்கமாக கூடாதுன்னு தான் மதுரன் டெஸ்ட் எடுக்க சம்மதிக்க மாட்டேங்குறான்னு.. இல்லவே இல்ல டி.. இதோ..” என்றவன் சத்யனை சுட்டிக்காட்டி,
“இந்த மாதிரி உன் அம்மா மேல கலங்கம் ஏற்பட கூடாதுன்னு தான் வேணாம்னு சொல்லிருப்பான்னு நெனைக்குறேன்” என்று கூற மது கேள்வியாய் மதுரனை நோக்க மதுரனோ கலங்கியபடி மேலும் கீழுமாக தலையை அசைத்தான். மேலும் அவளின் அழுகை அதிகமானது. மாறனின் வார்த்தையில் அதிர்ந்த சத்யன்,
“டேய் மாறா.. நான் காரணமா.. நான் என்ன டா பண்ணுனேன்.. ஏற்கனவே பிரபாகரன் பொண்ணு இல்லன்னு அவர் டெஸ்ட் எடுத்து சொல்லிட்டு போய் சேர்ந்துட்டாரு.. இப்போ நீ மது வசீகரனோட பொண்ணு இல்லன்னு நிரூபிச்சுட்ட.. அப்போ நான் சொன்னதுல என்ன தப்பு இருக்கு.. அப்போ அந்த பானு சிறுக்கி…” என்று கூற வருவதற்குள்,
“போதும் நிறுத்துங்க” என்று கர்ஜித்தான் மாறன் கோபத்தின் உச்சத்தில்.
இவ்வாறு மாறன் இவ்வளவு கோபமாக பேசியது இல்லை யாரிடமும்.. அவனின் சத்தத்தில் சத்யனே ஒருநிமிடம் ஆடி போய்விட்டார்.
“இன்னும் ஒரு வார்த்தை பானு அத்தைப் பத்தி தப்பா சொன்னிங்க.. நான் மனுஷனா இருக்க மாட்டேன்.. எல்லா தப்பையும் செஞ்சது உங்க தங்கச்சி புருஷன் தான்.. அத்தை எந்த தப்புமே பண்ணல.. முதல்ல உங்களுக்கு உண்மையா என்ன நடந்ததுன்னு தெரியுமா” என்றவன் அன்று மதுரன் கூறிய பிரபாகரனின் சதி செயல்கள் அனைத்தையும் கூறிமுடித்தான். அனைத்தையும் கேட்க கேட்க விஜயாவுக்கும் சத்யனுக்கும் அதிர்ச்சியாக இருந்தது. இவ்வளவு மோசமான ஒருவனை நம்பி வசீகரனை இத்தனைக் காலம் தண்டித்திருக்கிறோமே என்று மனதிற்கு உறுத்தலாக இருந்தது…
ரகசியம் – 77
அவர்களிருவரின் கண்களும் கலங்கியிருக்க அதனைக் கண்ட மாறனோ,
“இப்போ கண் கலங்கி என்ன செய்ய.. நீங்க ரெண்டு பேர் மட்டும் வேணும்னு தெரிஞ்சா இதெல்லாம் செஞ்சீங்க.. ஆனா கொஞ்சம் யோசிச்சுருக்கலாம்ல பா.. கண்மூடி தனமா இருந்தது தான இப்போ பிரச்சனை.. இது எதுவுமே தெரியாம எனக்கும் மதுவுக்கும் கல்யாணம் நடத்த பார்த்து ரொம்ப பெரிய தப்ப செய்ய பார்த்தீங்களே.. எனக்கு உண்மை தெரிய போய் சரியா போச்சு.. இல்லனா என்னாகியிருக்கும்.. நினைக்கவே உடம்பு கூசுது” என்றவன் பரிதவிப்பாய் சொல்ல விஜயாவோ,
“என்ன மாறா சொல்ற.. நீ சொல்றத எல்லாம் கேட்கவே பயமா இருக்கு டா.. மதுவைக் கல்யாணம் பண்ணிக்குறதுக்கும் உன் உடம்பு கூசுறதுக்கும் என்ன சம்மந்தம்.. எப்படி இருந்தாலும் மது பானு ஓட பொண்ணு தான.. அத்தைப் பொண்ண கல்யாணம் பண்றதுல அப்படி என்ன தப்பு இருக்கு.. காதலிச்சவங்கள மட்டும் தான் இந்த உலகத்துல எல்லாரும் கல்யாணம் பண்றாங்களா.. செய்யக்கூடாத தப்ப செஞ்ச மாதிரி எதுக்கு இவ்ளோ உடஞ்சு சொல்ற” என்று விஜயா புரியாமல் கேட்க மாறனோ,
“இல்லம்மா.. மது பானு அத்தையோட பொண்ணே இல்ல” என்று கூற அனைவர்க்கும் மேலும் மேலும் குழப்பமே.. மதுவோ,
“என்ன மாறா சொல்ற.. முதல்ல நான் பிரபாகரனோட பொண்ணு இல்லன்னு தெரிஞ்சுது.. அப்புறம் வசீகரன் பொண்ணுன்னு சொல்லி இப்போ அதுவும் இல்லன்னு தெரிஞ்ச அப்புறம் கொஞ்சம் நிம்மதி வந்துச்சு.. ஆனா அதுக்குள்ள இப்போ நான் பானுவோட பொண்ணும் இல்லன்னு சொல்ற.. அப்போ இவ்ளோ நாள் நான் நெனச்சவங்க என் அப்பா அம்மாவே இல்லையா.. அப்போ நான் அனாதையா” என்றவள் மனமுடைந்து மேலும் மேலும் அழுதாள். மாறனின் கூற்றைக் கேட்ட மதுரனுக்கோ சந்தேகமானது.
“டேய் மாறா.. மது பானு அம்மாவோட பொண்ணு இல்லன்னு எப்படி சொல்ற.. எனக்கென்னமோ மது பானு அம்மாவோட பொண்ணா இருந்தா நான் அவளை கல்யாணம் பண்ண மாட்டேன்னு நீ இப்படி பொய் சொல்றன்னு தோணுது.. புரிஞ்சுக்கோ மாறா.. என் அப்பாக்கும் பானு அம்மாக்கும் நடுவுல இருந்த உண்மையான காதலுக்கு நான் மதிப்பு கொடுக்க நினைக்குறேன்.. அதனால தான் மது என் அப்பாவோட வாரிசு இல்லன்னு முன்னாடியே தெரிஞ்சும் அவங்க காதலுக்காக எங்க காதலை தியாகம் செஞ்சேன்.. நீ இப்படி மதுவை நான் கல்யாணம் பண்ணனும்னு நெனச்சு மது பானு அம்மா ஓட பொண்ணு இல்லன்னு சொல்லி அவளை இன்னும் காயப்படுத்தாத.. ஏற்கனவே அவ நெறய அழுதுட்டா.. ப்ளீஸ் டா உண்மைய சொல்லு” என்று தனக்காக உருகுபவனைக் கண்ட மதுரிகாவிற்கு குற்றஉணர்வாக இருந்தது.
“டேய் மதுரா.. நான் மதுவை சும்மா அழ வைக்கணும்னு நெனைப்பேனா.. நான் சொல்றது நிஜம்.. மது பானு அத்தையோட பொண்ணு இல்ல”
“அப்போ மது யாரோட பொண்ணு.. முழுசா சொல்லு மாறா” என்று சத்யன் கேட்க அனைவரும் அதே கேள்வியுடன் மாறனை நோக்க மேலும் அடுத்த உண்மையைக் குறித்து கூறலானான் மாறன்.
—————————————————————
மாறன் தன் நண்பனுக்கு தலைமுடி மாதிரிகளை அனுப்பி இரண்டு மாதங்கள் கழிந்த நிலையில் மாறனின் நண்பனுக்கு ஆய்வுகூடத்தில் யாருமில்லா சந்தர்ப்பம் கிடைக்க மாதிரிகளை எடுத்துக் கொண்டு சோதனை செய்ய சென்றான். சென்றவன் அலைபேசியை எடுக்காமல் சென்றுவிட்டான். சென்ற பின் தான் அவனுக்கு சந்தேகம் ஏற்பட்டது.
“ஆமா இந்த மாறன்.. என்ன மாதிரி டிஎன்ஏ டெஸ்ட் எடுக்கணும்னு சொல்லாம விட்டுட்டானே.. பேட்டர்னிட்டி டெஸ்ட்டா (Paternity) இல்ல அவுன்குலர் (Avuncular) டெஸ்ட்டா” என்று யோசித்தவன்,
“ச்ச மொபைல வேற வச்சுட்டு வந்துட்டோம்.. சரி நமக்கு எதுக்கு ரிஸ்க்.. கிடைக்குற இந்த டைம்ல ரெண்டையும் எடுத்துடுவோம்.. அப்புறம் இந்த மாதிரி சான்ஸ் கிடைக்காது..” என்று நினைத்தவன் இரண்டு சோதனைகளையும் செய்து முடித்து சமயம் பார்த்து ஆவணங்களையும் தயார் செய்து மாறனிடம் கொடுப்பதற்கு நான்கு மாதங்கள் ஆகிவிட்டது.
—————————————————————
DNA Paternity Test – தந்தைவழி டிஎன்ஏ சோதனை :
தந்தைவழி டிஎன்ஏ சோதனை என்பது ஒரு நபர் மற்றொரு நபரின் உயிரியல் பெற்றோரா என்பதை தீர்மானிக்க டிஎன்ஏ சுயவிவரங்களைப் பயன்படுத்துவதாகும். தந்தையின் உரிமைகள் மற்றும் கடமைகள் பிரச்சினையில் இருக்கும் போது மற்றும் குழந்தையின் தந்தை யாரென்ற சந்தேகத்தில் இருக்கும் போது தந்தைவழி சோதனை மிகவும் முக்கியமானதாக இருக்கும்.
Aunt/Uncle or Avuncular DNA test – அத்தை/மாமா அல்லது அவுன்குலர் டிஎன்ஏ சோதனை:
அத்தை/மாமா, அல்லது அவுன்குலர், டிஎன்ஏ சோதனை என்பது தந்தை சோதனைக்குக் கிடைக்காதபோது தந்தையை தீர்மானிக்கப் பயன்படுத்துவதற்கான ஒரு நல்ல வழி. கேள்விக்குரிய தந்தையின் உடன்பிறப்பு (முழு இரத்த சகோதரர் அல்லது சகோதரி) குழந்தையுடன் தொடர்புடையவரா என்பதை அவன்குலர் சோதனை தீர்மானிக்கும், இதன் மூலம் தந்தைவழியை நிரூபிக்கும்.
—————————————————————-
ஆவணங்களைப் படித்தவனுக்கு மதுவின் தந்தை வசீகரன் இல்லை என்று மட்டும் தெளிவாக புரிந்தது. ஆனால் இன்னொரு ஆவணமான அவுன்குலர் சோதனையில் வசீகரனின் மரபணு மதுரிகாவின் மரபணுவோடு 25 சதவிகிதம் பகிரப்பட்டிக்கிறது என்று குறிப்பிடப்பட்டிருந்தது. அதனைக் கண்டவனுக்கு குழப்பம்.
“வசீகரன் மதுவோட அப்பா இல்லன்னு போட்ருக்காங்க.. ஆனா இதுல டுவென்டிஃபைவ் பெர்சென்ட் மேட்ச் ஆகுதுன்னு போட்ருக்காங்க.. ஒன்னுமே புரியலையே” என்று யோசித்தவன் தன் நண்பனுக்கு அழைத்து அவனிடம் இதற்கான அர்த்தத்தைக் கேட்டான்.
“அதுவா மச்சான்.. சொல்றேன்” என்றவன் கீழ்கண்ட விபரத்தைக் கூறினான்.
சராசரியாக ஒருவருக்கு நம் பெற்றோர்கள் ஒவ்வொருவரிடம் இருந்தும் 50% சதவிகிதம் மரபணுக்கள் பரிமாறப்படும். அஃதாவது தாயிடம் இருந்து 50% சதவிகிதமும் தந்தையிடம் இருந்து 50% சதவிகிதமும் பகிரப்படும். நம்முடன் பிறந்தவர்களுடன் 37.5% முதல் 50% வரை பகிரப்படும். நமது இருவழி தாத்தாக்கள் பாட்டிக்கள், இருவழி பெற்றோர்களின் உடன்பிறந்தவர்கள், நம்முடன் பிறந்தவர்களின் பிள்ளைகள் மற்றும் நம்முடைய பேரன் பேத்திகள் ஆகியோருடன் மட்டுமே 25% மரபணுக்கள் பகிரப்படும்.
இவ்வாறு கூறியவன்,
“சோ ஜெனரலா இங்க பேட்டர்னிட்டி டெஸ்ட்டும் அவுன்குலர் டெஸ்ட்டும் தான் எடுப்பாங்க.. நீ எதுன்னு என்கிட்ட சொல்லாதனால தான் நான் அந்த ரெண்டும் எடுத்தேன்.. அண்ட் என்னோட கணிப்புபடி அவர் அந்த பொண்ணுக்கு தாய்மாமா, பெரியப்பா, சித்தப்பா இதுல ஏதாவது ஒரு உறவா தான் இருக்கணும்..” என்று கூறியவன் அழைப்பைத் துண்டிக்க மாறனோ யோசித்தான்.
“சித்தப்பா பெரியப்பாவா இருக்க வாய்ப்பில்லை ஏன்னா வசீகரன் மாமா கூட பொறந்தது நம்ம அம்மா மட்டும் தான்.. அவருக்கு அண்ணனோ தம்பியோ கிடையாது.. தாய்மாமாவா இருக்கணும்னா மது என்கூட பொறந்துருக்கணும்.. ஏன்னா எனக்கு தான் வசீகரன் மாமா தாய்மாமா.. ஒன்னும் புரிய மாட்டேங்குதே” என்று யோசித்தவன் சட்டென தன் யோசனைக்கு சிவப்பு சிக்னல் கொடுத்து நிறுத்தினான்.
‘அப்போ ஒருவேளை மது என்கூட பொறந்தவளா இருப்பாளா..’ என்று தோன்ற அதிர்ச்சியாக இருந்தது. இதனை சற்றும் மாறன் எதிர்பார்க்கவில்லை. ஆனால் இது தான் உண்மையா என்றும் முழுதாக தெரியவில்லை. சற்று நேரம் சிந்தித்தவன் மீண்டும் தன் நண்பனுக்கு அழைத்தான்.
“மச்சான்….”
“அடேய்.. மறுபடியும் என்ன டா உனக்கு.. நீ ஒவ்வொரு தடவ கால் பண்ணும் போது எனக்கு பயமா இருக்கு டா” என்று மாறனின் நண்பன் புலம்ப அவனிடம் தன் வாழ்வில் நடந்த அனைத்தையும் கூறினான். அனைத்தையும் கேட்ட அவனின் நண்பன்,
“டேய் மாறா.. ஏதோ படம் பார்த்த மாதிரி இருக்கு டா.. நிஜமா கஷ்டம் தான் டா..” என்று பாவப்பட்ட,
“ஆமா மச்சான்.. அதான் நீ இன்னொரு உதவியும் செய்யணும்.. ப்ளீஸ் டா” என்க,
“எதேய்.. மறுபடியுமா.. டேய் ஒரு தடவ செஞ்சு முடிக்குறதுக்குள்ள உசுரு போய் உசுரு வந்துருக்கு டா..”
“டேய் டேய் ப்ளீஸ் டா.. நான் எவ்ளோ பெரிய இக்கட்டுல இந்த உதவியா கேட்குறேன் தெரியுமா”
“சரி சரி செய்றேன்.. சொல்லு என்ன பண்ணனும்” என்று கடுப்பாக கேட்க மரனோ,
“மச்சான்.. என்னோட ஹேர் சேம்பிள் அனுப்பி வைக்குறேன்.. மதுவோட என் சேம்பிள் மேட்ச் ஆகுதான்னும் நாங்க சிப்லிங்ஸான்னு (siblings) மட்டும் பார்த்து சொல்லு டா.. அதுக்கு அப்புறம் உன்கிட்ட எதுமே கேட்க மாட்டேன்..” என்க,
“நீ என் வேலைய காலி பண்ணாம விடமாட்ட போலயே.. அனுப்பும்.. அனுப்பி தொலையும்.. ”
“தேங்க்ஸ் மச்சான்” என்றவன் அடுத்த இரண்டு நாட்களில் அவனுடைய தலைமுடி மாதிரியைத் தன் நண்பனுக்கு அனுப்பி வைத்தான்.
எனவே மாறனின் வேண்டுகோளின்படி அவனின் நண்பன் அவர்கள் இருவரின் மாதிரியை வைத்து உடன்பிறப்பு டிஎன்ஏ சோதனை செய்தான். அதன் ஆவணம் தயாராகி மாறன் கைக்கு வருவதற்குள் அடுத்து இரண்டு மாதங்கள் ஓடிவிட்டது.
—————————————————————-
Siblings DNA test – டிஎன்ஏ உடன்பிறப்பு சோதனை :
இரண்டு அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட நபர்களுக்கு இடையே உள்ள உறவை அவர்கள் உயிரியல் ரீதியாக உடன்பிறந்தவர்களா என்று மதிப்பிடும். ஒரு பெற்றோர் இறந்துவிட்டால் அல்லது கிடைக்காதபோது நம்பகமான பெற்றோர் சோதனையை வழங்க உடன்பிறப்பு சோதனைகள் பயன்படுத்தப்படலாம்.
—————————————————————-
டிஎன்ஏ உடன்பிறப்பு சோதனையின் படி மாறனுக்கு தெள்ளத்தெளிவாக தெரிந்தது. மதுரிகா அவனுடன் பிறந்தவள் தான் என்று.
“அப்போ.. அப்போ .. மது என்கூட பொறந்தவளா.. நாங்க ரெண்டு பெரும் ஒரே நேரத்துல பொறந்த ட்வின்ஸா..” என்று சந்தோஷமாக இருந்தது.
“அதனால தான் பிரபாகரன் மாமாவோட அவளோட டிஎன்ஏ மேட்ச் ஆகலையா.. அப்போ மது பானு அத்தையோட பொண்ணு இல்ல… சோ மதுரனுக்கு மதுவைக் கல்யாணம் பண்றதுல எந்த வித தடையும் இல்லை” என்று நினைக்க நினைக்க மாறனுக்கு ஆனந்தம் பெருகியது. அனைத்து பிரச்சனைகளுக்கும் தீர்வு கிடைத்துவிட்டது என்று நினைத்து அகமகிழ்ந்தான். ஆனால்,
“மது என்கூட பொறந்தவளா இருந்தா ஏன் பானு அத்தையோட பொண்ணா வளர ஆரம்பிச்சுருக்கனும்.. ட்வின்ஸா இருந்தா முதல்லயே தெரிஞ்சுருக்கணும் தான.. ஆனா நம்ம அப்பா அம்மாக்கு எப்படி இது தெரியாம போச்சு” என்று யோசித்தவன் ஒருமுறை விஜயாவிடம்,
‘மா.. எனக்கொரு டவுட்.. நீங்க ஏன் எனக்கு அப்பறம் தம்பியோ தங்கச்சியோ பெத்துக்கல.. ஒரே பையன் போதும்னு நெனச்சுட்டிங்களா..” என்று கேட்க அவன் கேள்வியில் சிரித்த விஜயாவோ,
“அப்படி இல்ல டா.. ஒரு இழப்பை என்னால தாங்கிக்க முடியல.. இன்னொரு இழப்பு நடக்க வேணாம்னு அதுக்கு மேல பிள்ளை பெத்துகல..” என்க அவர் கூற்றில் குழம்பிய மாறன்,
“இழப்பா.. என்னமா சொல்றீங்க.. எனக்கு புரியல”
“ஆமா மாறா.. உனக்கு ஒரு விஷயம் தெரியுமா.. நான் கன்சிவா இருக்கும் போது எனக்கு ட்வின்ஸ் தான் ஃபார்ம் ஆகிருக்குன்னு சொன்னாங்க.. நானும் உன் அப்பாவும் ரொம்ப சந்தோஷம் பட்டோம்.. ஆனா டெலிவரி அப்போ நீ மட்டும் தான் உயிரோட பொறந்த.. உன்னோட இன்னொரு ட்வின்னா ஒரு பொண்ணு இறந்தே போறந்துடுச்சு..” என்றவர் கண்ணீர் வடித்தார். அனைத்தையும் கேட்ட மாறன் மேலும் மேலும் குழம்பினான்.
ரகசியம் – 78
“ஆனா அப்பா ஏன் இதை அன்னைக்கி எங்க கிட்ட மதுரன் அப்பா பத்தின சொல்லும் போது சொல்லல..” என்று கேட்டான்.
“அட நீ வேற.. இப்போ நீ கேக்கும் போது தான் அப்படி ஒன்னு இருந்துச்சுன்னே நியாபகம் வந்தது.. உனக்கோன்னு தெரியுமா மாறா.. செத்து போன இன்னொரு குழந்தை உயிரோட இருந்தா மது மாதிரி தான் இருப்பா எப்படியும்.. அதனால மதுவை நம்மக்கூட கூட்டிட்டு வந்ததுல இருந்து அப்படி ஒரு குழந்தை செத்து போனதையே நாங்க மறந்துட்டோம்.. அதுக்கு பதில் தான் எங்களுக்கு மது இருக்காளேன்னு நெனச்சு.. அதனால தான் உன் அப்பா அதைப் பத்தி சொல்லல..” என்று வாஞ்சையோடு கூறினார் விஜயா.
“இதென்ன இப்படி ஒரு இடியாப்ப சிக்கலா இருக்குதே.. என்கூட பொறந்த பொண்ணு இறந்துட்டுன்னு அம்மா சொல்றாங்க.. ஆனா மது தான் என்கூட பொறந்த ட்வின்னு ரிப்போர்ட் சொல்லுது.. ஏதோ ஒரு குளறுபடி நடந்திருக்கே.. ஒருவேளை அம்மா ஆக்சிடெண்ட்ல சில நாட்களை மறந்தாங்களே.. அப்போ ஏதும் நடந்துருக்குமா.. எப்படி கண்டுபிடிக்கலாம்” என்று சிந்தித்தவன் பிறகு தனது பிறப்பு சான்றிதழை எடுத்துக்கொண்டு தானும் மதுவும் பிறந்த அந்த மருத்துவமனைக்கு சென்றான்.
அங்கு சென்றவன் யாரிடம் கேட்கலாம் என்று யோசனையாக பார்க்க அப்பொழுது அவனைக் கடந்து ஒரு வயதான பெண் மருத்துவர் சென்றார்.
“டாக்டர் ஒருநிமிஷம்” என்று அவரை அழைத்தான்.
“எஸ்.. சொல்லுங்க”
“டாக்டர்.. எனக்கு ஒரு விஷய தெரியணும்.. இருபத்தஞ்சு வருஷத்துக்கு முன்னாடி இருந்தே இங்க வொர்க் பண்ற கைனோ டாக்டர் யாரும் இருக்காங்களா” என்று கேட்க அவரோ அவனை யோசனையாக பார்த்துவிட்டு,
“ஏன் கேக்குறீங்க..” என்றார்.
“இல்ல டாக்டர் அவங்க கிட்ட எனக்கு சில விஷயம் பேசணும்”
“நானும் கைனோ தான்.. இருபத்திமூணு வருஷமா இங்க வேலை பாக்குறேன்” என்று கூற அவனோ,
“நல்லதா போச்சு..” என்றவன் தானும் மதுவும் பிறந்த தேதியைக் குறிப்பிட்டு,
‘அன்னைக்கு இங்க நடந்த பிரசவத்தை நீங்க தான் பார்த்தீங்களா’ என்று கேட்க,
“என்கூட வாங்க” என்று உள்ளே அழைத்து சென்றவர் அங்குள்ள கோப்புகளை ஆராய்ந்தார். அதனைப் பார்த்துவிட்டு,
“இல்ல.. அன்னைக்கு டாக்டர் ஷ்யாமளா தான் பார்த்துருக்காங்க..” என்று கூற,
“ஓ நான் அவங்கள பார்க்கணுமே டாக்டர்.. எப்போ வருவாங்க”
“சாரி.. அவங்க அப்ராட் போயிருக்காங்க.. போன வீக் தான் கிளம்புனாங்க”
“ஓ மை காட்.. எப்போ வருவாங்க”
“அவங்க வர ஆறு மாசம் ஆகும்.. எனித்திங் இம்பார்ட்டண்ட்” என்று கேட்க,
“எஸ் டாக்டர்..” என்றவன் தனது விசிட்டிங் கார்டை அவரிடம் கொடுத்து,
“இது என் நம்பர்.. டாக்டர் சியாமளா அப்ராட்ல இருந்து வந்ததும் என்னைக் காண்டாக்ட் பண்ணுவீங்களா.. ப்ளீஸ்.. ஐ நீட் அப்பாயிண்ட்மெண்ட் ப்ரம் ஹெர். ப்ளீஸ் டாக்டர்.. ஒரு க்ரிடிகளான சிட்டுவேஷன்ல இருக்கேன்” என்று கிட்டத்தட்ட கெஞ்சினான். அவனின் பதற்றத்தைப் பார்த்து புரிந்துக் கொண்டவர் தனது அலைபேசியை எடுத்து அதில், “ரிமைண்டர்”என்னும் செயலிக்குள் சென்றவர் அன்றைய தேதியிலிருந்து ஆறு மாதம் கழித்த தேதியில்,
‘இன்ஃபார்ம் மிஸ்டர் இளமாறன் அபௌட் சியாமளா டாக்டர் ரிட்டர்ன்’ என்று ஆறு மாதத்திற்கு பிறகு தனக்கு நியாபகம் படுத்தபடி அந்த செயலில் குறித்து வைத்துக் கொண்டவர் அதனை அவனிடம் காண்பித்து,
“ரிமைண்டர்ல நோட் பண்ணி வச்சுட்டேன் மிஸ்டர் இளமாறன்.. கண்டிப்பா டாக்டர் சியாமளா வந்ததும் உங்க அப்பாயிண்ட்மெண்ட் ஃபிக்ஸ் பண்ணிட்டு சொல்றேன்” என்று கூற அவரோ மாறனின் கண்களுக்கு தெய்வமாக
தெரிந்தார்.
“டாக்டர்.. ரொம்ப தேங்க்ஸ் டாக்டர்.. இந்த உதவியை என் வாழ்நாள்ல நான் மறக்க மாட்டேன்” என்றவன் அவரிடம் இருந்து விடைபெற்றான்.
‘ச்ச அப்போ என்ன நடந்திருக்கும்னு இப்போதைக்கு கண்டுபிடிக்க முடியாதா.. ஆறு மாசம் வெயிட் பண்ணனுமே.. அவசரப்பட்டு இப்போ தெரிஞ்சதை மட்டும சொன்னோம்னா ஏதாச்சு பிரச்சனை வர வாய்ப்பிருக்கு.. அதுனால இந்த விஷயம் எதுவும் இப்போதைக்கு யாருக்கும் தெரிய வேணாம்.. ஆறு மாசத்துல என்ன ஆயிட போது பொறுமையா எல்லாம் கன்ஃபார்ம் பண்ணிட்டு சொல்லுவோம்’ என்று நினைத்தவன் டாக்டர் சியாமளாவின் வருகைக்காக காத்திருந்தான். ஆறு மாதங்கள் கழிய,
சரியாக நேற்று தான் அந்த பெண் மருத்துவர் தன் அலைபேசியில் குறித்துக் கொண்ட நாள். அந்த ரிமைண்டர் செயலி அவருக்கு அதனை நினைவூட்டியது. விஜயாவிடம் வேறு வழியின்றி சத்யம் செய்து கொடுத்துவிட்டு என்ன செய்யலாம் என்று யோசனை செய்தபடி மருத்துவமனையிலிருந்து மாறன் வெளியே வர அப்பொழுது சரியாக அந்த பெண் மருத்துவர் இளமாறனுக்கு அழைப்பு விடுத்தார்.
‘நம்பர் புதுசா இருக்கே’ என்று எண்ணியபடி அழைப்பை ஏற்று காதில் வைத்தான்.
“ஹலோ மிஸ்டர் இளமாறன்.”
“எஸ்.. இளமாறன் ஸ்பீக்கிங்”
“மிஸ்டர் இளமாறன்.. நான் மலர் ஹாஸ்ப்பிட்டல் டாக்டர் பேசுறேன்.. நேத்து நைட்டு டாக்டர் சியாமளா நம்ம ஊருக்கு வந்துட்டாங்க.. நீங்க இப்போ ஒன் ஹார்ல வந்தா அவங்கள மீட் பண்ணலாம்..” என்று கூற தக்க சமயத்தில் அழைப்பு விடுத்தவரை நினைத்து மகிழ்ச்சி அடைந்தான் மாறன்.
“அயோ டாக்டர் நீங்க தெய்வம்.. கண்டிப்பா நான் இன்னைக்கு டாக்டர் சியாமளாவை மீட் பண்ணியே ஆக வேண்டிய கட்டாயம்.. என்ன செய்றதுன்னு யோசிச்சுட்டு இருந்தேன்.. கரெக்ட்டா கால் பண்றீங்க.. ரொம்ப ரொம்ப ரொம்ப நன்றி டாக்டர்.. நான் உடனே வரேன்” என்றவன் மின்னல் வேகத்தில் மருத்துவமனைக்கு விரைந்தான். சென்றவன் சிறிது நேர காத்திருப்புக்கு பிறகு மருத்துவர் சியாமளாவை சந்தித்தான்.
அவரிடம் நடந்த அனைத்தையும் கூறியவன்,
“ப்ளீஸ் டாக்டர்.. என் அம்மா பிரசவத்தப்போ வேற ஏதும் நடந்துச்சா.. நீங்க சொல்ல போற விஷயத்துல தான் நாளைக்கு நாலு பேரோட வாழ்க்கை இருக்கு.. எனக்கும் மதுவுக்கும் கல்யாணம் ஏற்பாடு பண்ணிருக்காங்க.. நீங்க சொல்ல போற பதில்ல தான் நான் நாளைக்கு என்ன செய்யணும்னு முடிவு பண்ணனும் டாக்டர்.. ப்ளீஸ்” என்று கெஞ்ச தவறுதலாக ஏதும் நடந்துவிட கூடாது என்பதற்காக உண்மையைக் கூறலானார்.
“ஆமா இளமாறன்.. அன்னைக்கு விஜயாவுக்கும் பானுவுக்கும் நான் தான் பிரசவம் பார்த்தேன்.. ஒரு பெண் குழந்தை இறந்து போச்சு தான்.. ஆனா அது உங்க கூட பொறந்த பெண்குழந்தை இல்ல.. பானுவுக்கு பொறந்த பெண் குழந்தை தான் இறந்து போச்சு.. அந்த நேரம் பானு மயக்கத்துல இருந்தாங்க.. ஆனா விஜயா கொஞ்சம் சுதாரிப்போட தான் இருந்தாங்க.. பானுவோட குழந்தை இறந்த விஷயம் கேள்விப்பட்டு விஜயா தான் தனக்கு பொறந்த பெண் குழந்தையை பானு பக்கம் வைக்க சொல்லி பானுவுக்கு இறந்து பொறந்த குழந்தையை அவங்க குழந்தையா சொல்ல சொல்லி கேட்டாங்க.. மெடிக்கல் ரூல்ஸ் படி இது தப்பு.. நான் இதை செய்ய மாட்டேன்னு சொன்னேன்.. ஆனா உங்க அம்மா அழுதாங்க..
‘என் ஃபிரண்ட் ரொம்ப துடிச்சுருவா.. அவ குழந்தை வர போகுதுன்னு ரொம்ப ஆசையா இருக்கா ப்ளீஸ் டாக்டர்.. இந்த ஒரு ஹெல்ப் பண்ணுங்க.. என் குழந்தை வேற அவ குழந்தை வேறன்னு நான் நினைக்கல.. என்கிட்டே வளரவேண்டிய பொண்ணு அங்க அவ மகளா வளர்ந்துட்டு போறா.. ப்ளீஸ் டாக்டர்’ அப்படின்னு ரொம்ப கெஞ்சுனாங்க..
அப்புறம் தான் நானும் யோசிச்சேன்.. இப்போ விஜயாவுக்கு குழந்தை இறந்து பொறந்து பானுவுக்கு பொறந்த குழந்தையை அவங்க எடுத்துட்டு பானுவுக்கு இறந்த குழந்தையைக் கொடுக்க சொல்லி அதை நான் செஞ்சா தான் பாவம்.. ஒரு கைனோவா குழந்தை இறந்துச்சுன்னு தெரிஞ்சா அந்த தாய் மனசு என்ன வேதனைப்படும்னு எனக்கும் புரிஞ்சுக்க முடிஞ்சுது.. அதனால விஜயா கேட்டபடி உங்க கூட பொறந்த குழந்தையைப் பானு பக்கத்துல வச்சுட்டு ட்வின்ல தான் ஒரு குழந்தை இறந்த மாதிரி காட்டியாச்சு.. இந்த உண்மை எனக்கும் விஜயாவுக்கும் தவிர வேற யாருக்கும் தெரியாது.
இதுவே நீங்க விஜயாவுக்கு ரெட்ரோக்ரெட் அம்னீஷியான்னு சொன்னதுனால தான் நான் சொன்னேன்.. வெளிய தெரியாம பார்த்துக்கோங்க” என்று நடந்த உண்மையைக் கூறி முடித்தார்.
———————————————————–
இவ்வாறாக நடந்த அனைத்தையும் மாறன் முழுமூச்சாக கூறி முடிக்க அனைவரது முகத்திலும் அதிர்ச்சியும் ஆச்சர்யமும் இன்னும் பல கலவையான உணர்வுகளும் தென்பட்டது.
ரகசியம் – 65
“என்ன மதுவும் மாறனும் ஒட்டிப்பிறந்த ரெட்டையர்களா..” என்ற பேரதிர்ச்சி அனைவரது முகத்திலும் அப்பட்டமாக தென்பட்டது. மது மாறனைக் கண்கள் கலங்க நோக்கினாள். அவனும் அவளை வாஞ்சையாகப் பார்த்தான். மதுவோ,
“மாறா” என்றபடி ஓடிவந்து அவனை அணைத்துக்கொண்டாள். அங்கே அக்கணம் இருவரின் மனத்திலும் ஓர் புதிய பாச போராட்டம் நிகழ்ந்து கொண்டிருந்தது.
சத்யன் மற்றும் விஜயாவிற்கு மது தங்களின் மகள் என்று தெரிந்த கணம் இருவரின் மனத்திலும் சொல்லொண்ணா மகிழ்ச்சி காணப்பட்டது. விஜயாவோ,
“மது” என்றபடி ஓடிவந்து தன் மகளை அணைத்துக் கொண்டார். சத்யனும் மதுவின் தலையை வருடிவிட இத்தனை நாள் இவர்கள் தான் தன் அன்னைத் தந்தை என்று தெரியாமலே மது அவர்களின் மீது வைத்திருந்த பாசம்.. தெரிந்த கணம் பன்மடங்காய் பெருகியது. மாறனோ,
“என்னை விட்டுட்டு நீங்க மட்டும் பாச மழையில நனையுறீங்க.. நானும் வருவேன்” என்று மூவரையும் அணைத்துக் கொள்ள அவர்களைக் கண்டு அங்கிருந்தவர்கள் அனைவரது மனமும் நிறைந்து காணப்பட்டது.
மதுரனுக்கோ தன்னவள் இனி தனக்கு தான் என்று தெரிந்த கணம் மட்டற்ற மகிழ்ச்சியில் நிறைந்தான். அது மட்டுமன்றி தன் அத்தை மாமாவிற்கு உண்மைத் தெரிந்துவிட்டது.. இப்பொழுது தன் தந்தையை சந்திக்க விஜயா கண்டிப்பாக வருவார், தன் தந்தையின் கடைசி நாட்கள் இனி நிம்மதியாக கழியும் என்று நினைத்து அகமகிழ்ந்தான்.
இவ்வாறு நினைத்தபடி மதுரன் அவர்களை நிறைவாக பார்க்க அவளின் கைகள் அவள் குடும்பத்தோடு பிணைந்து காணப்பட்டாலும் அவளின் கண்களோ மதுரனிடம் மன்னிப்பு வேண்டியபடி பார்த்துக் கொண்டிருந்தது. பின் விஜயாவோ,
“மதுரா.. மன்னிப்பு கேட்கலாமான்னு எனக்கு தெரியல.. ஏன்னா மன்னிப்பு கேட்டாலும் இதெல்லாம் அவ்ளோ சீக்கிரமா மன்னிக்க கூடிய விஷயம் இல்லன்னு எனக்கு நல்லாவே தெரியும்.. ஆனா வேறென்ன கேட்குறதுன்னு தெரியல.. கூட பொறந்திருந்தும் ஒரு சின்ன நம்பிக்கையைக் கூட என் அண்ணன் மேல வைக்காம அவருக்கு வாழ்க்கை முழுக்க பெரிய தண்டனையைக் கொடுத்துட்டேன்.. இந்த பாவத்துக்கு எங்க போனாலும் விமோச்சனம் கிடைக்காது எனக்கு.. என்னை மன்னிச்சுரு பா” என்று கண்கலங்கி கூறியவர் சட்டென மதுரனின் காலில் விழ போக பதறிப்போய் அவரைத் தடுத்தவன்,
“என்ன அத்தை நீங்க.. என் கால்ல விழுந்துட்டு…” என்று கூற சத்யனோ,
“ஆமா மதுரா.. நாங்க செஞ்ச பாவத்துக்கு உன் கால்ல விழுறது எல்லாம் பெரிய விஷயமே இல்ல.. அதுவும் இந்த குழப்பம் நடக்க முக்கிய காரணம் நான் மட்டும் தான்.. ஊரு உலகம் பேசுறதை நம்பி அதை உன் அத்தைகிட்டயும் சொல்லி.. அண்ணன் தங்கச்சி ரெண்டு பேரும் பிரியுறதுக்கு நானே காரணம் ஆயிட்டேன்.. அதுக்கான தண்டனை தான் போல என் பிள்ளைங்க அண்ணன் தங்கச்சின்னே தெரியாம இத்தனை வருஷம் வளர்ந்தது.”
மாறனுக்கும் மதுரிகாவிற்கும் பேச்சே எழவில்லை. மௌனமாய் கண்ணீர் வடித்தனர்.
ரகசியம் – 79
மதுரனோ, “இப்போ எதுக்கு பழச பேசிகிட்டு.. சொல்ல போனா இப்போவாச்சு உண்மை தெரிஞ்சுதேன்னு நெனச்சு சந்தோஷம் தான் படுறேன்.. நீங்க தெரியாம செஞ்ச ஒரு விஷயம்னால ஏற்பட்ட கலங்கத்தை உங்க பையன் தீர்த்துவச்சுட்டான்.. மாறன் மட்டும் இந்த உண்மையெல்லாம் கண்டுபிடிக்கலன்னா என் அப்பா கடைசி வர நிம்மதியே இல்லாம சாகவேண்டிய நிலைமை தான் வருந்திருக்கும்..” என்றவன் மாறனிடம்,
“டேய் மாறா.. யாருக்குமே என் பேச்சுல நம்பிக்கை இல்லாதப்போ உனக்கு மட்டும் என் பேச்சுல ஒரு சின்ன நம்பிக்கை வந்து அதுக்காக ஒரு வருஷமா போராடி கடைசில உண்மைய நிரூபிச்சுட்ட டா.. இதுக்காக நான் வாழ்நாள் முழுக்க உனக்கு கடமைப்பட்டிருக்கேன் டா.. ரொம்ப தேங்க்ஸ் மச்சான்” என்றவன் மாறனை இறுக அணைத்துக்கொள்ள மாறனோ,
“என்ன டா நீ.. எங்களால நெறய பாதிக்கப்பட்டது நீயும் உன் குடும்பமும் தான்.. அதுக்கு பிராயச்சித்தம் செய்ய தான் கடவுள் எனக்கு உதவி செஞ்சுருக்காரு.. விடு டா.. இனிமே எல்லாம் சந்தோஷம் தான்.. ஆனா நீ வாழ்நாள் முழுக்க கடமைப்பட்டிருக்கன்னு சொன்னல.. அதுக்காக உன்கிட்ட ஒன்னு கேட்குறேன்.. செய்வியா டா..” என்று கேட்க மதுரனோ,
“என்னது டா” என்று கேள்வியாக பார்த்தான். அனைவரும் அவ்வாறு பார்க்க,
“என் தங்கச்சிய கட்டிக்கோ மச்சான்.. எனக்கு உன்மேல் நம்பிக்கை இருந்தது என்னவோ உண்மை தான்.. ஆனாலும் நான் இவ்ளோ மெனக்கிட்டு இந்த உண்மையைக் கண்டுபிடிக்க போராடுனது என் மதுக்காக.. அவ காதலிச்சவனோட அவ சேரணுங்குறதுக்காக தான்.. வசீ மாமா மேல தப்பு இல்லன்னு தெரிஞ்சுட்டா.. மது பானு அத்தை பொண்ணா இருந்தாலும் பரவாயில்ல எப்படியாச்சு பேசி உன்னை கன்வின்ஸ் பண்ணி மதுவைக் கல்யாணம் பண்ண வச்சுரலாம்னு யோசிச்சு தான் இதெல்லாம் செய்ய ஆரம்பிச்சேன்..
ஆனா இந்த வாழ்க்கை நமக்கு எப்போ என்ன ஆச்சர்யத்தைக் கொடுக்க காத்திருக்குன்னு யாருக்குமே தெரியுறதில்ல.. மது பானு அத்தையோட பொண்ணும் இல்லாம இருக்க வாய்ப்பிருக்குன்னு தெரிஞ்ச அந்த செகண்ட்.. ஹப்பாடா மதுரன் கண்டிப்பா இனி மதுவை வேணாம்னு சொல்லமாட்டான்னு எனக்குள்ள அவ்ளோ சந்தோஷம்.. என் மதுவை ஏத்துக்கோ மச்சான்.. ப்ளீஸ்” என்று கண்கலங்க தன்மீது மாறன் கொண்டுள்ள தூய்மையான அன்பினை எண்ணி பெருமைகொண்டாள் பெண்ணவள். அதனைக் கண்டு விஜயாவின் மனது குற்றஉணர்வாய் உணர்ந்தது.
“டேய் மாறா.. உன்னையும் மதுவையும் பார்க்க எனக்கு பொறாமையா இருக்கு டா.. நான் இப்படி என் அண்ணனை நம்பலயே.. எனக்கு இப்படி அண்ணன் பாசம் கிடைக்க நான் சந்தர்ப்பம் கொடுக்களையேன்னு குற்ற உணர்வா இருக்கு டா..” என்றவர் மதுரனிடம்,
“மதுரா.. நாங்க செஞ்ச தப்புக்கு மதுவைத் தண்டிச்சுறாத பா.. அவ சந்தோஷமா வாழனும்” என்று மதுரனிடம் கெஞ்ச,
“இதெல்லாம் நீங்க சொல்லணும்னு அவசியமா.. அவ என் மது.. இவ்ளோ நாள் அவளை வேணாம்னு நான் நெனசுருந்தாலும் என் மனசுக்குள்ள அவ மட்டும் தான் இருந்தா.. அப்படி இருக்க நான் எப்படி அவளை ஏத்துக்காம இருப்பேன்.. ஏற்கனவே சொன்ன மாதிரி பானு அம்மாவோட பொண்ணுன்னு அவளை நெனச்சதுனால தான் வேணாம்னு நெனச்சேன்.. ஆனா இப்போ அவ என் அத்தை மகள்.. அதுவும் எனக்கானவள்.. யாருக்காகவும் இனி என் தூரிகாவ நான் விட்டுக் கொடுக்கமாட்டேன்” என்று மதுரன் கூறி மதுவைக் காதலாக நோக்க மதுவின் மனதில் குற்றவுணர்வு மேலோங்க தலைக் குனிந்து கொண்டாள். இவ்வளவு நேரம் நடந்த அனைத்தையும் கவனித்த விழியோ,
‘இது தான் சரியான சமயம்.. எல்லார்கிட்டயும் நேரடியா விஷயத்தை சொல்லிடுவோம்’ என்று நினைத்தவள்,
“நான் கொஞ்சம் பேசலாமா” என்று கேட்க அனைவரும் அவளைக் கேள்வியாக நோக்கினர். மீண்டும் தொடர்ந்தவள்,
“நிஜமா இளாவையும் மது அக்காவையும் நெனச்சா எனக்கு ஆச்சர்யமா இருக்கு.. இப்படி ஒரு புரிதலோட இருக்குற அண்ணன் தங்கச்சிக்கு கல்யாணங்குற பேருல தவறுதலா நடக்க இருந்த கல்யாணம் என்னால தடைப்பட்டிருக்குன்னு நினைக்கும் போது எனக்கு சந்தோஷம் தான்.. இளா நீங்க செஞ்சது சாதாரணமான விஷயம் இல்ல.. நீங்க கிடைக்க உங்க குடும்பம் ரொம்பவே கடமைப்பட்டிருக்கு.. ஆனா…” என்று கூறிக்கொண்டிருக்கும் பொழுதே மதுரனின் அலைபேசி சிணுங்கியது. தன் வீட்டில் இருந்து தான் அழைப்பு வந்திருக்கிறது என்று பார்த்தவன் அதனை ஏற்று காதில் வைக்க மறுமுனையில் கூறப்பட்ட செய்தி கேட்டு,
“என்னம்மா சொல்றீங்க.. உடனே வரேன்” என்றவன்,
“அப்பாக்கு கண்டிஷன் ரொம்ப மோசமா இருக்கு.. உடனே நான் கிளம்பனும்” என்றவன் கிளம்ப போக விஜயாவோ,
“மதுரா நாங்களும் வரோம்” என்க அனைவரும் காரில் புறப்பட்டனர் பாண்டிச்சேரியை நோக்கி. மூன்று மணி நேர பயணத்திற்கு பிறகு வண்டி பாண்டிச்சேரியின் பெரிய மருத்துவமனை ஒன்றின் முன் நின்றது. வண்டியைவிட்டு இறங்கியதும் மதுரன் வேகமாக உள்ளே ஓடினான். வசீகரன் அனுமதிக்கப் பட்டிருந்த அறையின் வாசலில் வந்து நினறவன் கதவைத் திறந்து கொண்டு உள்ளே ஓட வசீகரனோ பாதி கண்களை மூடிய நிலையில் படுத்திருந்தார். மூச்சு மட்டும் சீராக வந்து கொண்டிருந்தது. தன் தாயோ அவரருகில் கலக்கமாய் அமர்ந்திருந்தார்.
அவன் உள்ளே வர அவனைத் தொடர்ந்து விஜயா மற்றும் சத்யன் வர அவர்களை எதிர்பார்க்காத கமலா அதிர்ந்து எழுந்து நிற்க விஜயாவோ உள்ளே வந்து தன் அண்ணன் நிலையைப் பார்த்து கண்கலங்கியவர் பிறகு கமலாவின் கரத்தை ஆறுதலாக பற்றினார். அவர் கரத்தைத் தட்டிவிட்ட கமலாவோ,
“எங்க வந்த.. உன் அண்ணா இன்னும் இருக்காரா இல்ல செத்துட்டாரான்னு பார்க்க வந்தியா.. இவ்ளோ நாள் உயிரோட இருந்து தினமும் செத்துட்டு இருந்தாரு.. இப்போ சாகுற நிலைமைல இருக்காரு.. ஒரேடியா சாகடிச்சுட்டு போலாம்னு வந்தியா..” என்று ஆதங்கமாய் கேள்வி கேட்க அதில் பதறிய விஜயாவோ,
“ஐயோ அண்ணி.. அப்படியெல்லாம் சொல்லாதீங்க அண்ணி.. நடந்த உண்மை எல்லாம் எனக்கு இப்போ தான் தெரிய வந்துச்சு.. ஏதோ புத்திகெட்டு போய் அப்படி பண்ணிட்டேன்” என்று கண்ணீர் வடிக்க கமலாவோ,
“எப்படி விஜயா உன்னால இப்படி சர்வ சாதாரணமா சொல்ல முடியுது.. கிட்டத்தட்ட இருபத்தஞ்சு வருஷமா ஒரு மனுஷன் மனசுக்குள்ளேயே புழுங்கிட்டு கிடக்காரு.. நீ இப்போ வந்து உண்மை தெரிஞ்சுட்டுன்னு மன்னிப்பு கேட்டா சரி ஆகிடுமா.. இல்ல தெரியாம தான் கேக்குறேன்.. அப்படி உன் கூட பொறந்த அண்ணா மேல இல்லாத நம்பிக்கை அந்த பிரபாகரன் மேல உனக்கு வந்துட்டா.. தப்பு செஞ்சி மறைச்ச அவன் உனக்கு யோக்கியன்.. தப்பே செய்யாத என் புருஷன் உனக்கு துரோகியா போய்ட்டாருல..” என்று கேள்வி கேட்க அதற்கு பதில் கூற முடியாத நிலையில் சத்யனும் விஜயாவும் தலைகுனிந்து நின்றனர். மதுரனோ,
“மா.. விடுங்க மா.. எதுக்கு இப்போ பழச பேசுறீங்க.. நடந்த உண்மை எல்லாம் மாறன் தான் மா கண்டுபிடிச்சான்..” என்றவன் நடந்த அனைத்தையும் தன் தாயிடம் கூறினான். அனைத்தையும் கேட்ட கமலாவோ,
“ஏன் விஜயா.. அப்போ நீ செஞ்சி மறந்த ஒரு விஷயத்தால தேவையில்லாம என் புருஷன் தண்டனை அனுபவிச்சுருக்காரு.. அப்படி தான” என்று கேட்க விஜயா கதறி அழுக அதனைக் காண பொறுக்காத சத்யனோ கமலாவிடம்,
“என்னை மன்னிச்சுரு மா.. பழச மறந்த அவளுக்கு நான் தான் மா தப்பான தகவலை சொல்லி அவளை அவ அண்ணக்கிட்ட இருந்து பிரிச்சு வச்சுட்டேன்.. அவளாலயும் அந்த மனநிலைல பெருசா யோசிக்க முடியல.. நடந்த எல்லாத்துக்கும் நான் தான் மா காரணம்.. என்னை மன்னிச்சுரு மா.. அவளை எதுவும் சொல்லாத மா.. ஏற்கனவே உண்மை தெரிஞ்சு மனசு உடஞ்சு போய்ட்டா.. நீயும் அவளை வார்த்தையால வதைக்காத மா.. உன் கோபம் நியாயம் தான்.. நான் இல்லன்னு சொல்லல… ஆனா நாங்க தெரியாம செஞ்சிட்டோம் மா..” என்றவர் கமலாவின் கால்களில் விழ அதில் அதிர்ந்த கமலாவோ சற்று தள்ளி நின்று,
“என்ன பண்றீங்க நீங்க.. தயவு செஞ்சி எந்திரிங்க..”
“இல்ல மா.. நாங்க செஞ்ச தப்புக்கு இதெல்லாம் பத்தாது”
“ஐயோ முதல்ல எந்திரிங்கண்ணா ப்ளீஸ்.. என்னை சங்கடப்படுத்தாதீங்க..” என்க விஜயாவும் கமலாவின் காலில் விழுந்து,
“ஆமா அண்ணி.. நாங்க செஞ்சது மன்னிக்க முடியாத பாவம் தான்.. ஆனா இதைத் தவிர எங்களுக்கு வேற வழி தெரியல அண்ணி..” என்று அழுக மேலும் சங்கடத்திற்கு ஆளான கமலாவோ,
“அயோ ப்ளீஸ் எழுந்திருங்க அண்ணா.. விஜயா எந்திரி முதல்ல.. டேய் மதுரா என்ன பார்த்துட்டு நிக்குற.. எழுப்பி விடு டா” என்க பிறகும் இருவரையும் எழுப்பிவிட்டான் மதுரன்.
“முதல்ல போய் உன் அண்ணனை பாரு” என்று கமலா கூற விஜயாவோ வசீகரன் அருகில் வந்து நின்றவர் கண்ணீர் வடித்தார். அவரின் கண்ணீர் வசீகரனின் கரத்தை சுட மெல்ல கண் விழித்து பார்த்தார் வசீகரன். விஜயாவின் உதடுகள்,
“அண்ணா” என்ற வார்த்தையை உதிர்த்து தவிப்பாய் அவரைப் பார்த்திருக்க வசீகரனின் விழியின் ஓரத்தில் கண்ணீர் கசிந்தது.
“என்ன மன்னிச்சுரு அண்ணா.. உன்னை ரொம்ப கஷ்டப்படுத்திட்டேன்..” என்று மனமுருகி கேட்க வசீகரனோ விஜயாவின் கரத்தை இறுக பற்றிக்கொண்டார். ஏதோ பேச முனைந்து முகத்தில் இருந்த ஆக்சிஜன் மாஸ்கைக் கழட்ட முயல மதுரன் அதற்கு உதவினான்.
“நா.. நான்..தப்…தப்பு.. செய்யலன்னு.. புரி.. புரிஞ்சுக்கிட்டியா விஜிமா” என்று திக்கி திணறி அவர் கேட்க,
“புரிஞ்சுக்கிட்டேண்ணா நல்லாவே புரிஞ்சுக்கிட்டேன்.. தப்பு எல்லாம் என்மேல தான்னு தெரிஞ்சுகிட்டேன்.. என்னை மன்னிச்சுரு அண்ணா” என்று மன்னிப்பு வேண்ட,
“நீ என்னை புரிஞ்சுக்காமையே நான் போய் சேர்ந்.. சேர்ந்துடுவேனோன்னு தான் பயந்தேன்.. நல்லவேளை இப்போ புரிஞ்சுகிட்ட அது.. அதுவே.. எனக்கு சந்..சந்தோஷம் விஜிமா” என்று பெருந்தன்மையாக பேச சத்யன் மன்னிப்பு வேண்ட அதன் பிறகு சுமுகமான நிலைமை நிலவியது. அப்பொழுது மருத்துவர் வந்து வசீகரனைப் பரிசோதித்து விட்டு,
“வாவ்.. கிரேட் இம்ப்ரூவ்மென்ட் இன் ஹிஸ் கண்டிஷன்.. ” என்று கூற அனைவர்க்கும் மகிழ்ச்சி. கமலாவும் விஜயாவினால் தான் தன் கணவனின் உடல்நிலையில் தேர்ச்சி ஏற்பட்டிருக்கிறது என்றதால் அவரும் ஓரளவு தன் கோபத்தை விடுத்து பேச ஆரம்பித்தார். மாறனும் தன் மாமாவிடம் வாஞ்சையாக பேசிக்கொண்டிருந்தான். அப்பொழுது தன்னவளைக் காணாமல் மதுரனோ,
“மது எங்க” என்று கேட்க அப்பொழுது தான் அனைவரும் கவனித்தனர் அங்கு மது இல்லாததை. மாறனோ சுற்றிமுற்றி தேட அவன் விழிகளுக்கு தென்படவில்லை..
“மது எங்க போனா” என்று கேட்டவன் அப்பொழுது தான் கவனித்தான் விழியும் அங்கு இல்லை என்று.
“இனியா இமை எங்க போனா” என்று கேட்க,
“இங்க தான இருந்தா.. எங்க போனா” என்றபடி தேட அனைவரும் அவர்களிருவரையும் சுற்றி முற்றித் தேடினர். ராமானுஜம், அறிவு, இனியா, மாறன், மதுரன், சத்யன் என அனைவரும் இருவரையும் தேட வெளியில் செல்ல விஜயாவும் கமலாவும் கைகளைப் பிசைந்தபடி வசீகரனோடு அறையில் இருந்தனர். மருத்துவமனையைச் சுற்றி தேடியும் அவர்கள் கிடைக்காமல் போக மாறன் அவனது வண்டியிலும் மதுரன் அவனது வண்டியிலும் ஏறி தேட செல்ல எத்தனிக்க இருவரது வண்டியிலும் ஒரு கடிதம் இருந்தது.
ரகசியம் – 80
ஒரே நேரத்தில் இருவரும் அவரவர் வண்டியில் இருந்த கடிதத்தைப் பார்த்து அதனை எடுத்துக்கொண்டு கீழிறங்கி ஒருவருக்கொருவரை அழைக்க இருவரது கைகளிலும் கடிதத்தைக் கண்டு இருவரும் குழப்பமாய் பார்த்தனர். இருவரும் கடிதத்தைப் பிரித்து படிக்க ஆரம்பித்தனர்.
மதுரன் கையில் இருந்த கடிதம் மதுரிகா அவனுக்கு எழுதியது. அதில்,
‘என்னை மன்னிச்சுரு தூரா.. இவ்ளோ நாள் உன் வார்த்தைல கொஞ்சம் கூட நம்பிக்கை வைக்காம உன்ன ரொம்ப காயப்படுத்தியிருக்கேன்.. நான் தப்பா புரிஞ்சு வச்சுருக்கேன்னு தெரிஞ்சும் நீ என்மேல கோபப்படாம அப்போவும் எனக்காக யோசிச்சு சில விஷயம் பண்ணிருக்க.. இப்போவும் நீ பெருந்தன்மையா நடந்துக்குற.. இந்த அளவு காதல் கிடைக்க நான் கொடுத்து வச்சிருக்கணும்.. ஆனா அதே அளவு காதல நான் கொடுக்க தவறிட்டேன்.. உன் காதலுக்கு நான் தகுதியில்லையோன்னு என் மனசாட்சி என்னைக் குத்தி கிழிக்குது.. உன்ன நெனச்சுட்டே என்னால வாழ முடியும் நான் வாழ்ந்துக்குறேன்.. இது தான் நான் எனக்கே கொடுத்துக்குற தண்டனை.. நீயும் எனக்காக காத்திருக்காத.. நான் போறேன்.. ஒருநாள் திரும்ப வருவேன்.. அப்போ நீ உனக்கான ஒரு குடும்பம் குழந்தைன்னு சந்தோஷமா வாழனும்.. அதை நான் மனநிறைவோடு பார்க்கணும்.. நான் பாதுகாப்பா ஒரு இடத்துல நல்லா தான் இருப்பேன்.. யாரும் என்னை நெனச்சு கவலைப்பட வேணாம்.. தோணுச்சுனா வரேன்.. போயிட்டு வரேன் தூரா… லவ் யூ அ லாட்” என்று எழுதியிருந்தது.
மாறனின் கையில் இருந்த கடிதம் விழி அவனுக்கு எழுதியது. அதில்,
‘இளா.. என்னை மன்னிச்சுருங்க.. உங்களுக்கு என்மேல காதல் இல்லன்னு எனக்கு நல்லாவே தெரியும்.. மது அக்காவோட வாழ்க்கைக்காக வேற வழியில்லாம என் கழுத்துல தாலி கட்டிருக்கீங்கன்னு என்னால புரிஞ்சுக்க முடியுது.. ஆனா அப்படி ஒரு விருப்பம் இல்லாத வாழ்க்கையை நீங்க என்கூட வாழணும்னு அவசியம் இல்ல.. எனக்கு தாலி கட்டுனத ஷூட்டிங் கல்யாணத்துல கட்டுன தாலியா நெனச்சு மறந்துருங்க.. வாழ்க்கைங்குறது மஞ்ச கயிருக்காக வாழக்கூடாது மனசுல இருக்குற காதலுக்காக வாழனும்.. உங்களுக்கு பிடிச்ச வாழ்க்கையை அமைச்சுக்கிட்டு சந்தோஷமா வாழுங்க.. என்னை யாரும் தேட வேணாம்.. நான் பாதுகாப்பான இடத்துல தான் இருப்பேன்.. தோணும்போது வரேன்.. போயிட்டு வரேன் இளா.. ‘ என்று எழுதியிருந்தது.
இரண்டு கடிதத்தையும் படித்துவிட்டு இருவரும் தலையில் கைவைத்து அமர்ந்துவிட பிறகு கடிதத்தை ஒருவருக்கொருவர் மாற்றிக்கொண்டு படித்தனர். படித்து முடித்ததும் மாறனோ,
“டேய் மாறா.. வா கிளம்புவோம்.. எப்படியும் ரயில்வே ஸ்டேஷன் இல்லனா பஸ்ஸ்டாண்ட்ல தான் இருப்பாங்க.. இப்போ போனா பிடிச்சுரலாம்” என்க மதுரனோ,
“ஆமா டா..” என்றவன் சத்யனிடம்,
“மாமா.. நீங்க பஸ் ஸ்டான்ட் போய் பாருங்க.. நாங்க ரயில்வே ஸ்டேஷன் போறோம்” என்க சத்யனும் ராமானுஜமும் பேருந்து நிலையத்திற்கு சென்றனர். மதுரன், மாறன், இனியா மற்றும் அறிவு நால்வரும் ரயில் நிலையத்திற்கு சென்றனர்.
இறங்கி உள்ளே சென்றவர்கள் சுற்றி முற்றி தேட ஒரு கல் இருக்கையில் மதுவும் விழியும் சிடுசிடுவென முகத்தை வைத்து கொண்டு அமர்ந்திருந்தனர். அவர்களைக் கண்டபின் தான் நால்வருக்கும் மூச்சே வந்தது. அறிவு சத்யனுக்கு அழைத்து இருவரும் இங்கிருப்பதாக கூறி அவர்களை நாங்கள் அழைத்து வருகிறோம் நீங்கள் மருத்துவமனைக்கு செல்லுங்கள் என்று தகவல் தெரிவித்தான். நால்வரும் மது மற்றும் விழியை நோக்கி வர இருவரும் தலைக் குனிந்து அமர்ந்திருந்தனர்.
மதுரன் மதுரிகாவை முறைக்க மாறனோ விழியை முறைத்துக் கொண்டிருந்தான். இருவரும் இருவரையும் ஒருகணம் பார்த்துவிட்டு மீண்டும் குனிந்துக் கொண்டனர்.
“அது எப்படி மது.. எப்போதுமே தப்பான முடிவே நீ எடுக்குற” என்று மதுரன் மதுவை கேட்க விழியைப் பார்த்தவன்,
“உனக்கென்ன விழி ஆச்சு.. நீ தெளிவான பொண்ணுன்னு நெனச்சேன்.. நீயும் இப்படி முட்டாள் தனமா முடிவு எடுத்திருக்க” என்று கேட்க இருவரிடமும் பதில் இல்லை. மாறனோ,
“அதான் கிளம்பனும்னு முடிவு பண்ணிட்டீங்களே.. அப்புறம் எதுக்கு இங்க உக்காந்துருக்கீங்க.. கொஞ்ச நேரம் முன்னாடி வந்த ட்ரெயின்ல ஏறி போயிருக்க வேண்டி தான” என்று காட்டமாக கேட்க,
“நான் போக தான் பார்த்தேன்.. உன் பொண்டாட்டி தான் என்னைப் போக விடாம தடுத்துட்டா” என்று மது முறைத்துக்கொண்டு கூற விழியோ,
“அதெல்லாம் இல்ல.. உங்க தங்கச்சி தான் என்னை போக விடாம தடுத்தாங்க” என்று மதுவை முறைத்தபடி கூறினாள். இனியாவோ,
“என்ன தான் டி நடந்துச்சு” என்று கேட்க நடந்ததைக் கூற ஆரம்பித்தனர்.
இருவரும் தனி தனியாக யாருமறியாவண்ணம் கடிதம் எழுதி வண்டிக்குள் வைத்துவிட்டு தனித்தனியாக ஆட்டோ பிடித்து ரயில் நிலையத்திற்கு வந்தனர். பயணசீட்டு எடுக்க இருவருமே கௌண்டருக்கு செல்ல அப்பொழுது தான் ஒருவரையொருவர் பார்த்து,
“நீயா..” என்று மதுவும்,
“நீங்களா” என்று விழியும் கேட்டு அதிர்ந்து பார்த்தனர்.
“நீ இங்க என்ன பண்ற..”
“அதே தான் நானும் கேக்குறேன் கா.. நீங்க இங்க என்ன பண்றீங்க”
“அது.. அது வந்து.. ஹான் அவசரமா ஒரு ஷூட்டிங் இருக்கு.. அதான் கிளம்பிட்டேன்” என்று மது வாய்க்கு வந்ததை அடித்துவிட்டு பின்,
“ஆமா நீ இங்க என்ன பண்ற” என்று கேட்க அதில் முழித்த விழியோ,
“எனக்கும் அவசரமா ஒரு ப்ரொடியூசர்கிட்ட ஸ்டோரி சொல்ல வேண்டியிருக்கு.. அதான் போறேன்” என்று இவளும் சளைக்காமல் அடித்து விட்டாள்.
“பொய் சொல்லாத விழி.. நீ முழிக்குறத பார்த்தா.. யாருக்கும் தெரியாம வந்த மாதிரி தெரியுது” என்று கேட்க,
“நீங்க கூட தான் அதே மாதிரி முழிக்குறீங்க.. நீங்க முதல்ல உண்மையா சொல்லுங்க கா” என்றிட,
‘அட கடவுளே..’ என்று நினைத்தவள் பின் வேறு வழியின்றி,
“இல்ல விழி.. நான் சொல்ல போற விஷயத்தை யாருகிட்டயும் சொல்லாத.. நான் யார்கிட்டயும் சொல்லாம ஊறவிட்டு போக போறேன்” என்று கூற அதில் அதிர்ந்த விழியோ,
“என்னக்கா சொல்றீங்க.. நீங்க எதுக்கு யாருக்கும் தெரியாம ஊறவிட்டு போகணும்”
“நான் தான் விழி போகணும்.. மதுரனோட காதலுக்கு நான் தகுதியானவ இல்ல.. அவனைப் பார்க்க கூட எனக்கு குற்ற உணர்வா இருக்கு.. அதான் நான் எல்லாரையும் விட்டு வேற எங்கேயாச்சு போகலாம்னு முடிவு பண்ணிட்டேன்.. இங்க இருந்தா எங்க ரெண்டு பேருக்கும் கல்யாணம் பண்ணி வச்சுருவாங்க.. காலமுழுக்க குற்ற உணர்வோட எப்படி நான் வாழ்வேன்.. அதுமட்டுமில்லாம என் தூரன நம்பாம இருந்ததுக்கு இது தான் நான் எனக்கே கொடுக்குற தண்டனை.. அதான் நான் போறேன்” என்று கூற விழியோ,
“லூசாக்கா நீங்க.. இப்போ தான் எல்லாம் பிரச்சனையும் சரியாகி முடிவுக்கு வந்துருக்கு.. இப்போ போய் இப்படி ஒரு முடிவு எடுக்குறீங்க.. உங்க மாறன பத்தி நெனச்சு பாத்தீங்களா.. நீங்க மதுரன் அண்ணாக் கூட சேர்ந்து நல்ல வாழனும் தான் கஷ்டப்பட்டு எல்லா உண்மையும் கண்டுபிடிச்சுருக்காரு.. இப்படி அதுக்கெல்லாம் அர்த்தமில்லாத மாதிரி ஆக்க போகுறீங்களா.. எனக்கு தான் விதி.. உங்களுக்கு எல்லாம் சரியா தான இருக்கு.. மதுரன் அண்ணா பாவம் கா.. அவங்க கூட சேர்ந்து சந்தோஷமா வாழுற வழிய பாருங்க.. நான் போறேன்” என்க அவளின் கடைசி கூற்றில் புருவம் சுருங்கிய மதுவோ,
“ஹே இரு.. இரு.. ஆமா உனக்கென்ன விதி.. நீ எதுக்கு போகணும்.. என் மாறனை தனியா விட்டுட்டு நீ எங்க போற” என்று கேட்க விழியோ,
“உங்க வாழ்க்கைக்காக என் கழுத்துல விருப்பமே இல்லாம தாலி கட்டிருக்காரு இளா.. தாலி கட்டுனதுக்காக கடமைக்கு அவர் என்கூட வாழ வேணாம்.. அவர் மனசுல நான் இல்லன்னு தெரிஞ்சும் எப்படி அவர் கூட வாழுறது.. அதான் நான் போறேன்.. இளாவுக்கு நல்ல பொண்ணா பார்த்து கட்டி வைக்கிறது உங்க பொறுப்பு.. நான் வரேன்.. நீங்க திரும்பி போங்க” என்று கூறிவிட்டு நடக்க அவளின் கரத்தைப் பிடித்து தடுத்த மதுவோ,
“ஹே விழி.. லூசா நீ.. மாறன் அப்படி இஷ்டம் இல்லாம எல்லாம் எந்த விஷயமும் பண்ண மாட்டான்.. அவன் செஞ்ச எல்லாத்துலயும் ஒரு அர்த்தம் இருக்கும்.. இப்படி நீயா ஒன்னு நெனச்சுட்டு போகாத.. அப்படி எல்லாம் உன்ன விட முடியாது.. நீ முதல்ல திரும்பி போ” என்க விழியோ,
“உங்களையே உருகி உருகி காதலிச்ச மதுரன் அண்ணாவையே விட்டுட்டு நீங்க போறீங்க.. அது தான் தப்பு.. நான் என்னைக் காதலிக்காத இளாவை விட்டு போறதுல என்ன தப்பு இருக்கு.. நல்லவேளை என் காதலை அவர்கிட்ட இதுவரை நான் சொல்லல.. அவர் வேற வாழ்க்கை அமைச்சுக்கிட்டு சந்தோஷமா வாழட்டும்” என்று விழி கூற,
“விழி.. நீ மாறனைக் காதலிக்குறியா” என்று அதிர்ந்து கேட்க விழியோ கண்கலங்கினாள்.
“பைத்தியமா விழி.. நீயும் தான அவனை விரும்புற.. விரும்புனவனே உனக்கு தாலி கட்டிருக்கான்.. நெனச்சு சந்தோஷம் படுறத விட்டுட்டு.. இப்படியா யோசிப்ப”
“நான் தான் அக்கா காதலிச்சேன்.. அவருக்கு என்மேல கொஞ்சம் கூட காதல் இல்ல.. அவரைப் பொறுத்தவர இது அவருக்கு கட்டாய கல்யாணம் தான.. அந்த நேரத்துல என்ன செய்யன்னு தெரியாம பக்கத்துல நின்ன என் கழுத்துல கட்டிட்டாரு.. என் இடத்துல வேற எந்த பொண்ணு இருந்தாலும் அவர் தாலி கட்டிருப்பாரு தான.. அதனால இந்த கல்யாணம் எனக்கு வேணாம்.. என் இளா என் காதலைப் புரிஞ்சுகிட்டு எனக்கு தாலி கட்டிருந்தா சந்தோஷமா ஏத்துருப்பேன்.. ஆனா இதை என்னால ஏத்துக்க முடியல.. நான் போறேன் அக்கா.. என்னைத் தடுக்காதிங்க.. நீங்க தயவு செஞ்சி திரும்பி போங்க” என்று கூற,
“இல்ல விழி.. உன்னை என்னால விட முடியாது.. தப்பு செஞ்சது நான் தான்.. நான் போகுறதுல நியாயம் இருக்கு.. நீ ஏன் போகணும்.. மாறனுக்காக நீ இருந்து தான் ஆகணும்”
“நீங்க மதுரன் அண்ணாக்காக இருக்கணும்னு யோசிக்குறீங்களா.. அப்புறம் ஏன் நான் இளாவை பத்தி யோசிக்கணும்.. நீங்க தான் போ கூடாது”
இவ்வாறு இருவரும் மாறிமாறி வாதிட்டு ஒருவரையொருவர் போகவிடாமல் முறைத்துக் கொண்டு அமர்ந்திருந்தனர். இவ்வாறு நடந்ததை இருவரும் கூறி முடிக்க ஆடவர்கள் இருவரும்,
“அட பைத்தியங்களா” என்றபடி தலையிலடித்துக் கொண்டனர்.
“ஏன் டி எப்போதுமே இப்படி குதர்க்கமா யோசிக்குறதையே வேலைய வச்சுருப்பீங்களா.. கடுப்ப கிளப்பமா ரெண்டு பெரும் வர போறீங்களா இல்லையா” என்று மாறன் கேட்க இருவரும் அசைவதாக தெரியவில்லை. மதுரனோ,
“டேய் மாறா.. ஆனா இதுங்க செஞ்ச ஒரு நல்ல விஷயம் என்னன்னு தெரியுமா” என்று கேட்க ஐவரும் அவனைக் கேள்வியாய் பார்க்க மீண்டும் தொடர்ந்தவன்,
“ஒருத்தருக்கொருத்தர் ஆர்க்யூ பண்ணி ரெண்டு பேருமே போகாம உக்காந்தது தான்..” என்று சிரிக்க இனியாவோ,
“ஆமா டா மதுரா.. நெனச்சு பாரு.. ரெண்டு பேருமே போவோம்னு நெனச்சு கிளம்பியிருந்தா என்ன ஆகியிருக்கும்” என்று கூறிவிட்டு சிரிக்க அறிவோ,
“மாப்பிள்ளையும் மச்சானும் சேர்ந்து சந்நியாசம் போகவேண்டியது தான்” என்று கூறி சிரித்தான். மாறனோ,
“என்ன டா கல்யாணம் ஆயிடுச்சேன்னு எகத்தாளமா.. கவலைப்படாத உனக்கும் ஏதாச்சும் ஆப்பு வச்சு உன்னையும் கூட கூட்டிட்டு தான் போவோம் ” என்க அறிவோ,
“டேய் ராசா.. நல்லா போயிட்டு இருக்குற வாழ்க்கைல கும்மி அடிச்சுராத டா.. நீ போய் உன் வீட்டம்மாவை சமாதானம் படுத்துற வேலைய பாரு” என்க மதுரனும் மாறனும் சிரித்துக் கொண்டனர். ஆனால் இவ்வளவு நடந்தும் மதுவும் விழியும் முகத்தைத் தூக்கிவைத்துக் கொண்டு அமர்ந்திருக்க மதுரனோ,
“இது வேளைக்கு ஆகாது டா மாறா” என்றவன் மாறனுக்கு கண்ணைக் காண்பிக்க அவனும் கண்களை மூடி திறந்து சம்மதம் சொல்ல இருவரும் தத்தம் இணைகளை நெருங்கினர். மதுவும் விழியும் மதுரன் மற்றும் மாறன் தங்களை நோக்கி வருவதைப் பார்த்துவிட்டு தங்களை ஒருவரையொருவர் பார்த்து விழிக்க அதற்குள் இருவரும் இரு ஆடவர்களின் கைகளில் மிதக்க தொடங்கினர். மதுவை மதுரனும் விழியை மாறனும் குண்டுக்கட்டாக தூக்கிக்கொள்ள அவர்கள் செயலில் பதறிய மதுவும் விழியும்,
“என்ன பண்றீங்க.. விடுங்க” என்று அலற,
“சும்மா வாயில சொன்னா நீங்க ரெண்டு பேரும் கேட்க மாட்டீங்க.. இனிமே ஒன்லி ஆக்ஷன் தான்” என்று மதுரன் கூற மாறனும்,
“கரெக்ட்டா சொன்ன மச்சான்” என்க இருவரும் இருவரையும் தூக்கி கொண்டு வண்டியை நோக்கி நடக்க தொடங்க அறிவும் அவன் பங்கிற்கு இனியாவைத் தூக்கிக் கொண்டான்.
“டேய் திருட்டுப்பயலே.. என்னை எதுக்கு டா தூக்குற.. விடுறா.. நான் எங்க ஓட போறேன்” என்று இனியா அலற அறிவோ,
“அவங்களுக்கு ஒரு கம்பெனி கொடுப்போம் அன்பு” என்றவன் கண்ணடிக்க,
“அட கடவுளே” என்று இப்பொழுது தலையிலடிப்பது இனியாவின் முறையாயிற்று. அவர்களது செயலில் மதுரனுக்கும் மாறனுக்கும் சிரிப்பு எழுந்தது. பிறகு அனைவரும் மீண்டும் மருத்துவமனைக்கு வந்தனர்.