எங்ஙனம் நான் சென்று சேர்வேனடி…

சங்கவி எழுந்திருடி… அடியே! காலேஜ் போகலையா நீ? எழுந்துருடி…. என சுமித்ரா பாட .

”சங்கவி மா லேட்டாயிடுச்சுடா எழுந்துக்கோ …”எனக் கேசவன் தலைக்கோத.

சங்கவி எழுந்திருப்பேனா?..என தூங்க

இதையெல்லாம் பார்த்துக் கொண்டிருந்த மித்ரன், “ என்னை நீங்க பெத்துக்கலையா அவளை மட்டும் கொஞ்சறிங்க?… என சண்டையிட

அப்படி ஒரு களேபரமான காலைவேளை அது…,

சங்கவி ராதா 20 வயது அழகு பாவை, இன்ஜினியரிங் பைனல் இயர்,மாநிறம்,பெண்களுக்கேயான பிரத்தியேக உயரம்…மிளிரும் கண்கள்,சிரிக்கும் உதடென…அழகிய பூங்கோதை அவள்…

அம்மா சுமித்ரா ஊரின் மிகப்பெரிய மருத்துவர்,அப்பாவோ மின்வாரிய துறையில் முக்கிய பதவியில் இருப்பவர்…

சங்கவியின் வலது கை அவள் தம்பி மித்ரன்… 17 வயது இளைஞன்,பள்ளி இறுதியாண்டில் உள்ளான்.

சங்கவியை விடவும் அதிக உயரம்… அவளை விடவும் நிறமதிகம்…அவளை விடவும் பன்மடங்கு பலமும் அதிகம்….ஆதலாலே அவளின் பர்சனல் செக்யூரிட்டியாய் பதவி வகிப்பவன், சில (பல)நேரம் அவளின் சைக்காலஜிஸ்டும் அவனே….

இப்படியாய் இருக்க சங்கவி ஒரு வழியாய் கண் முழிக்க, “என்ன பிரச்சனை இப்போ? சும்மா சுப்ரபாதம் பாடிக்கிட்டு… நான் போய் கிளம்புறேன் போங்க எல்லாரும்” என கிளம்ப சென்றுவிட மித்ரன் சுமித்ரா கேசவன் என அனைவரும் “ங்கே” என்று முழிக்கலாயினர்.

ஒருவழியாய் சங்கவி கிளம்பி வந்துவிட மீண்டும் வீடு ஒரு வழியானது…அவள் படுத்தும் பாட்டை பொறுக்க முடியாத மித்திரனோ, “அடியே சங்கவி மூடிட்டு கிளம்பி போடி”என கத்தி விட.அங்கே சங்கவியோ, “போடா டேய் டோமர் மண்டையா..மூஞ்ச பாத்தியா பனிக்கரடிக்கு…போ…உன் சைக்கிள எடுத்துட்டு ஸ்கூலுக்குப் போ…என அவனை விரட்டி விட்டு அவளும் தன் வண்டியை எடுத்துக்கொண்டு கிளம்பலானாள்.

இதையெல்லாம் பார்த்துக் கொண்டிருந்த சுமித்ராவும் கேசவனும் “வீடு அல்லோல கல்லோலம் பட்டுருச்சு இல்ல..? “என வாய்விட்டு புலம்பிக்கொண்டே தத்தமது வேலைகளுக்கு கிளம்பலாயினர்.

இங்கு “யூனிவர்சிட்டி ஆஃப் கம்பைண்ட் எஜுகேஷன்” இல் சங்கவி வந்து சேர ஆர்ப்பாட்டமாய் அவள் தோழர் தோழி கூட்டம் அவளை வரவேற்றது…சங்கவி இருக்கும் இடமே ஆர்ப்பாட்டம் தானே..?!

“என்ன சங்கவி இன்னைக்கும் லேட்டா? “ என ரகுமான் கேட்க.

“ டேய் மேடம் அஸ்யூஸ்வல் டூயட் பாடிட்டு வர லேட் ஆயிருக்கும் டா “என ஜெனிபர் ஆராய.

“ இன்னிக்கு வியாழக்கிழமை நேத்து நைட் ஏதாச்சு ஃபேஷன் பறையட் பாத்துட்டு ஆப்பிரிக்கன் காரன் கூட டூயட்ட போட்டு இருப்பா” என பிரமோத் கலாய்க்க….அமர்க்களப்பட்டது கூட்டம்

மூன்று வருடமாய் பிரியாத ஐவர் கூட்டம் அது,

“அட கடவுளே வாய மூடுங்கடா வவ்வாலுங்களா… அப்படி ஒன்னும் இல்ல, லைட்டா துல்கரை பார்த்துட்டு வந்தேன்..அவ்வளவுதான்”என சங்கவி சொல்ல. “ஓஓ ஓ ஓ….. “ என கூட்டமே ஓலமிட்டது….

சரியாக அந்த நேரம் பார்த்து ப்ரஃபஸரும் வந்துவிட, “ என்ன ஆரம்பிச்சாச்சா? வந்து ஒரு அஞ்சு நிமிஷம் இருக்குமா? “என கலாய்க்கும் துவனியிலேயே கேட்டுக் கொண்டு வந்தார் ப்ரொபசர் ஜான் டேவிட்… 60 வயதான க்யூட்டி பை  அவர்.

இருக்கும் வகுப்புகளிலேயே படிப்பையும் விளையாட்டாய் புகுத்தும் வல்லவர் அவர்.. ரிட்டையர்ட் ஆகியும் என் வாழ்வே ஆராய்ச்சி தான். சாகும்வரை ஆராய்வேன்,என அந்த காலேஜிலேயே வாழும் ஜீவன்.

சரி போங்க போய் உட்காருங்க இன்னைக்கு எல்டிஆர் பத்தி கொஞ்சம் தெரிஞ்சுக்கலாம்…என அவர் ஆரம்பிக்க

வகுப்பில் இருக்கும் பேக் பெஞ்சர் ஒருவனோ, “ என்ன சார்? லாங் டிஸ்டன்ஸ் ரிலேஷன்ஷிப்பா? “ என கேட்க,

“ டேய் அப்படியே உன்னை வெளியே எறிஞ்சிடுவேன் டா…”என பொங்கிய ப்ரொபசரும்…”எல்டிஆர் அப்படினா லைட் டிபன் ரெசிஸ்டர் தெரிஞ்சுக்கோ.. “என பாடத்தை ஆரம்பிக்க சங்கவியும் அவள் கூட்டமும் பொறுப்பாய் கவனிக்கலானது….

இது இங்கே இப்படி இருக்க,அங்கோ நம் நாயகன் ஆதித்ய ரிஷிகேஷ்…அவனிடம் வேலை பார்க்கும் பணியாளர்களை வாங்கு வாங்கு என்று வாங்கிகொண்டு இருந்தான், “இவர் இன்னைக்கு நம்ம சோலிய முடிச்சிடுவாரு போலையே” என அவன் செக்ரட்டரி பயந்து கொண்டு இருக்க… ஒரு வழியாய் தனது பிரீப்பிங்கை முடித்தான் ரிஷி.

“ஆறடி உயரம்…அழகிய உருவம்…” என பாடுமளவு ஹாண்ட்சமான அவனுக்கு பொறுமை துளியும் கிடையாது…அமைதியில் “அ” வும் கிடையாது…பார்க்கவே வெள்ளையனை போல் இருக்கும் அவனை,பார்த்திரா பெண்களும் இல்லை…அனைவரையும் புறக்கணிக்கிறோமே என்ற வருத்தம் அவனுக்கும் துளியும் இருந்தது இல்லை…

வாழ்ந்தால் ஒரு பிசினஸ்மேனாகவே வாழ்வேன்…என்ற உறுதி கொண்ட நம் நாயகன் பி.பி.ஏ எம்.பி.ஏ என அனைத்தையும் முடித்து 26 வயதிலேயே நகரின் முக்கிய தொழிலதிபராய் வளர்ந்து வருபவன்..இளம் வயதிலேயே உர்… என இருக்கும் அவன் தொழிலதிபரானதும் சிரிப்பை மூட்டை கட்டி வைத்து விட்டான்.

ஆயினும் அவனுக்கும் ஒரு உறைவிடம் உண்டு அது அவன் தங்கை மீனாக்ஷி… அவன் அப்பா அம்மாவிடமும் பகிராத பல ரகசியமும் மீனாக்ஷிக்கு அத்துபடி….

ரிஷியின் செக்ரட்டரியும் அவளே…இன்றும் தன் அண்ணனின் கோபத்திற்கு ஆளான தன் சக ஊழியர்களை பார்க்கையிலேயே பரிதாபம் உண்டானது அந்த 23 வயது பருவ மங்கைக்கு…

எப்படியோ ஒரு வழியாய் தன் பிரசங்கத்தை முடித்த ரிஷியும்  மீனாக்க்ஷியைப் பார்த்து, “ மீனு இன்னைக்கு அந்த கிளைன்ட் பே பண்ணிடுவாரு… அந்த பேச்செக்க அக்கவுண்டன் கிட்ட டெபாசிட் பண்ண சொல்லிரு ஆல்ரைட்? “எனக் கூறி விட அக்கவுண்டை தேடிப்போன மீனாக்க்ஷி கதவில் எறிந்த பந்தாக திரும்பி வந்துவிடவே…கேள்வியாய் அவளைப் பார்த்தான் ரிஷி.

“அண்ணா,அக்கவுண்டன்ட் இன்னைக்கி லீவாம்.. ஹெச்.ஆர் சொன்னாரு நான் வேணா பேங்குக்கு போகவா? “ என கேட்ட தங்கையை தனியே அனுப்ப மனம் இல்லாத ரிஷியும்…” இல்ல பாப்பு நானே போய்கிறேன்…இது கொஞ்சம் இம்பார்ட்டண்டும் கூட ” என கூறிவிட மீனாக்க்ஷியும், “ சரி அண்ணா”, என தன் வேலையை பார்க்க கிளம்பி விட்டாள்…ரிஷியும் ஒரு கடுப்புடனேயே பேங்கை நோக்கி கிளம்பலானான்.

இங்கு சங்கவியும் அதி தீவிரமாய் பாடத்தை கவனித்துக் கொண்டிருக்க…அவள் அம்மா அவளுக்கு சரியாய் அந்த நேரம் பார்த்து கால் செய்யவே, “என்ன அம்மா இப்போ பாத்து கால் பண்றாங்க? “ என யோசித்த சங்கவியும் போனுடன் டெஸ்க் அடியில் சென்று பேச…அவள் தாய் தெய்வமோ..

“ அடியே சங்கவி காலேஜ்லையா இருக்க? “என அறிவாய் கேட்க.. “எம்மா என்னம்மா கேக்குற நீ?என்னமா வேணும் உனக்கு? “என எரிச்சலாய் சங்கவி கேட்டு வைத்தாள்.

“ இல்லடா,அம்மா கொஞ்சம் பிஸியா இருக்கேன்…ஒரு ஒன் லாக் நம்ம மீனு ஆன்ட்டி கிட்ட இருக்கு, ஃப்ரீ ஹவர்ல அவங்ககிட்ட இருந்து அந்த காச வாங்கிட்டு பேங்குக்கு போய் அதை நான் அனுப்புற அக்கவுண்டுக்கு டிரான்ஸ்பர் பண்ணிடுவியா டா? “ எனக் கேட்க…”வாய்ப்பே இல்லை” என ஒற்றை வரியில் பதில் தந்தது மகவு.

“என் செல்லம்ல… அப்பாவும் பிசி பேங்க் கிட்ட தானே இருக்கு,அப்படியே போயிட்டு வந்துடுடா.. “ என சுமித்ரா கெஞ்சி கொஞ்சி ஓய்ந்து போக…ஒரு வழியாய் சங்கவியும் “சரி,சரி போறேன்..பட்,ஈவினிங் வரப்போ மான்ஸ்டர் ஷேக் வேணும் எனக்கு” என கண்டிஷன்சை அடுக்க…”சரி,வாங்கிட்டு வரேன் நீ சீக்கிரம் டெபாசிட் பண்ணிடு”என சுமித்ராவும் ஒப்புக்கொள்ளவே… சங்கவிக்கும்           அடுத்த ஹவரே ப்ரீ ஹவராகி விடவே… அந்த மீனு ஆன்ட்டி வீட்டுக்கும் தொடர்ந்து பேங்குக்கு கிளம்பலானாள்.

“சரி கைஸ்…ஐ காட் டூ கோ ” என கிளம்பிய சங்கவியை ஒரு கும்பலே வழிமறித்தது….வேற யாரு ரகுமான் தலைமையிலான அவள் வவ்வால் கூட்டம் தான்…

“ஏய்,நில்லு நில்லு… சங்கவி வரப்போ எங்களுக்கு என்ன வாங்கிட்டு வருவ நீ?”என வம்பு இழுக்க.

“ஹே! பூமெர்ஸ் ஆல்ரெடி லேட் ஆயிடுச்சு டா… இன்னும் நான் கிளம்பாட்டி என் மதிய சோத்துக்கு உலை தான் டா… வழிய விடுங்கடா.. “ என சங்கவி எவ்வளவு கதறியும் அதனை கொண்டு எள்ளளவும் பயனில்லை.

“ இங்க பாரு வரப்போ நாலு பிரியாணி,மூணு சிக்கன் நூடுல்ஸ்”…..”டேய்,டேய் பெப்பர் ஜாஸ்தியா சொல்லுடா” என்ன ஸ்வேதா பிரமோதின் இம்மெனுவில் இடைப்புகுற “இதான்டா சான்ஸ்”என ஜெனிபரும் அப்படியே..” எனக்கு மட்டும் மூணு பால் சர்பத்” என அடுக்க…

சங்கவியோ, “ டேய்… நான் எங்க அம்மாட்டையே கம்மியா தான் பேரம் பேசினேன்… நீங்க என்ன உங்க புள்ள குட்டிக்கு சேர்த்து ஆர்டர் பண்றீங்களா?” என சண்டையில் இறங்க….

அவள் வவ்வால் கூட்டமோ, “இதெல்லாம் வாங்கிட்டு வர்ரனா போ… இல்லையா எங்க கூடயே இருந்து சங்கீத ஸ்வரங்கள் பாடு” என மனசாட்சி இல்லாமல் கூறிவிட வேறு வழி இல்லாமல் அகப்பட்ட சங்கவியும், “சரி,வாங்கிட்டு வரேன் ஆனா ஒன்னு சொல்றேன் டா நீங்க எல்லாம் என் கையில ஒரு நாள் வசமா சிக்குவீங்க…”அன்னைக்கு இந்த சங்கவி அவ பவர காட்டல…. காட்டுறேன்டா!!”என் சபதம் இட்டு விட்டு,எங்கே..அதற்கு மேல் அங்கிருந்தால் வாழ்வே மாயம் ரேஞ்சுக்கு தள்ளப்படுவோமோ? என்ற பயத்தில், “பாத்துக்குறேன் டா” என கத்திக்கொண்டே ஓடிவிட்டாள்.

அவசர அவசரமாக பார்க்கிங்க்குள் வந்த சங்கவியும்,எப்படியாவது…லஞ்சுக்குள் வேலையை முடித்துவிட வேணும்… என அவசரமாக தன்னுடைய இரு சக்கர வண்டியை கிளப்பலானாள்….

அந்தோ பரிதாபம்!! வண்டி ஸ்டார்ட் ஆவேனா என மக்கரில் இறங்க…” டேய் என் செல்லம்ல… இத்தனை நாளா நம்ம இப்படியா பழகுனோம்?…. ஸ்டார்ட் ஆகுடா..” என வண்டியை கன்வின்ஸ் செய்வதில் சங்கவி இறங்க…

“ சரி சரி ஆன் ஆகி தொலையுறேன்” என அவள் வண்டியும் ஒரு வழியாய் ஆன் ஆகிவிட பாங்கிற்கு புறப்படலானாள் சங்கவி.

தலைவி அல்லோல கல்லோலப்பட, தலைவனோ ஹாயாக ஏசி பென்ஸில் அதே பாங்கிற்கு இங்கே புறப்படலானான்…நாய் படாத பாடுபட்டு ஒருவழியாய் மீனு ஆண்டியிடம் பணத்தையும் வாங்கிக்கொண்டு பாங்கிற்கு வந்துவிட்ட சங்கவியோ “வந்தேண்டா பால்காரன்” என பாடிக்கொண்டே பாங்கினுள் நுழைய…

இங்கே,ரிஷியோ வாழ்க்கையில் அவ்வளவு அமைதி இருந்தும்.. மிகவும் எரிச்சலிலேயே அந்த பேங்கினுள் நுழைந்தான்.சங்கவியும் ரிஷியும் அவர்களையும் அறியாமல் இருவரும் ஒரே நேரம் உள்ளே நுழைய….

“ முந்திரிக்கொட்டை” என்று தன் தோழர்களால் அன்புடன் அழைக்கப்படும் சங்கவி அவசர அவசரமாய் டெப்பாசிட்டிற்கான ஃபார்மை கிழித்துக்கொண்டு கியூவில் சென்று நின்று கொண்டாள்.

என்னதான் அனைத்திலும் ஒரு எரிச்சலை காட்டினாலும், ரிஷி தன் வேலைகளை பொறுமையுடனே செய்பவன் ஆதலின் அவன் பொறுமையுடன் டெபாசிட்டிற்கான ஃபார்மை எடுத்து வருவதற்குள் சங்கவி அவன் முன் நின்று விட்டாள்…

ரிஷியின் பணபலத்துக்கு நேரடியாய் மேனேஜரிடம் சென்று பணத்தை டெபாசிட் செய்ய சொன்னால் நிமிடங்களில் வேலை முடிந்திருக்கும் ஆனால் எதிலும் எளிமையாய் இருக்கும் ரிஷி இதிலும் எளிமையாய் க்யூவில் நிற்கவே அவன் முன்னேயோ ஒரு பெரும் கூட்டம்…., “இன்னிக்கு நாளே சரியில்ல” என மீண்டும் சலித்துக் கொண்டான் ரிஷி.

அப்போதுதான் தன் வண்டியிலேயே தன் செல்போனை விட்டு விட்டு வந்த மடத்தனத்தை சங்கவி கவனிக்க,தன் மொபைலை எடுக்க அவள் வெளியே ஓட….சரியாக அந்நேரம் பார்த்து கியூவும் முன்னேற… சங்கவி இல்லாத காரணத்தால் ரிஷியின் முறையும் வந்து விட… எதையும் யோசிக்காத ரிஷியும் தன் டெபாசிட்  ஸ்லிப்பை நீட்டி விட்டான்…சரியாய் அந்நேரம் வந்தது நம் பெண் சிங்கம்….. வந்தவுடனேயே சண்டையிலும் இறங்க….

“டேய் தேங்காய் மண்டையா, உனக்கு கண்ணு இல்லையாடா? உன் முன்னதான நான் நின்னுகிட்டு இருந்தேன்?? அப்படி போயிட்டு வந்தா நீ அதுக்குள்ள என் இடத்தையே அபகரிப்பையோ???? “ என சோழ நாடே பறி போனது போல் சண்டையிட…

ரிஷி விடுவானா?, “ எக்ஸ்கியூஸ் மீ மிஸ்…உங்க இஷ்டத்துக்கு நீங்க போவீங்க! வருவீங்க!! நாங்க பார்த்துட்டு சும்மா இருக்கணுமா?..அதான் வெளியே போனீங்கல்ல? போங்க…போய் பின்னாடி நில்லுங்க… என அவனும் விடுவேனா?என நிற்க….

இதையெல்லாம் கண்ட கேஷியறும் இவர்களுக்கு அடுத்திருந்தவரை அழைக்க…இதை பார்த்த சங்கவியோ, “சார் சார்…நீங்க என்ன இவனுக்கு கூட்டா? அநீதிக்கு துணையா?” என அவரையும் வம்பு இழுக்க…. “எம்மா யாராச்சு இப்ப தர்ரீங்களா? இல்ல… நான் சாப்பிட கிளம்பவா? “என அவரும் ஆரம்பிக்க…சங்கவியும், “ இந்தாங்க புடிங்க…..என அவள் ஸ்லிப்பை கொடுத்துவிட்டு…கூடவே, “யார், என்ன பண்றாங்கன்னு நான் பாக்குறேன்…” என தளபதி ஸ்டைலில் கூறிவிட்டு ரிஷியை முறைக்க….

கண்களும் கண்களும் நோக்க முதல் பார்வையிலேயே வெறுப்பு… இந்த பக்கம் க்யூப்பிட்டோ, “உங்களை நான் எப்படி சேர்த்து வைக்க போறேனோ? “ என தலையில் அடித்துக் கொண்டது.

எப்படியோ ரிஷியை முறைத்துக் கொண்டே டெபாசிட் செய்த சங்கவியும்,ஒரு வெற்றி சிரிப்போடு…பேங்கை விட்டு கிளம்பலானாள்.

எப்படியோ சனி ஒளிஞ்சது என ரிஷியும் தனது டெபாசிட் ஸ்லிப்பை நீட்டலானான்…..ஆனால் அவன் மனதில் அந்த ராங்கியின் எண்ணங்களே…. “ சே!,என்ன பொண்ணுடா இவளெல்லாம்?…வீட்ல எப்படி தான் வச்சிருக்காங்களோ தெரியல…” என்று ரிஷி இங்கு இப்படியாய் யோசிக்க….

அங்கு,சங்கவியோ பாங்கிற்கு எதிரிலேயே அமைந்த பிரியாணி கடையின் நெரிசலில் நொந்து நூடுல்ஸ் ஆகி… ஒரு வழியாய் அவள் வவ்வால் கூட்டம் கேட்ட மெனுவை வாங்கிக்கொண்டு கிளம்பலானாள்.

“ செம்மயா லேட் ஆயிடுச்சு எப்படியும் ரேவதி மேம் அசிங்கமா கேட்டுத்தான் உள்ளேயே விடுவாங்க…” என புலம்பிக்கொண்டே தன் வண்டியை கிளப்பிக் கொண்டு திரும்பவும்….திரும்பிய வேகத்தில் முன்னிருக்கும் காரை அவள் வண்டி உரசவும் சரியாய் இருக்க…*அழகிய பென்சில் ஐந்தே கோடுகள்*…அழகாய் விழுந்தது. அதைப்பார்த்த சங்கவியோ, “ அய்யோ பென்ஸ் வண்டி ஓனர் பார்த்தா கைமா தான்” என உடனேயே அவ்விடத்தை காலி செய்துவிட்டாள்….(ஆனால் அவள் அன்று அந்த விடாகொண்டனிடம் மன்னிப்பாவது கேட்டுருந்தால் அடுத்து நடந்த அசம்பாவிதங்களை தடுத்திருக்கலாமோ என்னவோ….)

அதைத் தொட்டு பத்து நிமிடங்களில் அங்கு வந்த ரிஷியோ….அவ்வழகி ஐந்து கோடுகளில் ஸ்தம்பித்து நின்று விட்டான். பாவம்….ஒரு நாளில் தான் எத்தனை பிரச்சனைகள் அவனுக்கு!!

தன் காரின் அவல நிலைக்கு காரணமானவனை அழித்தே தீரும் முடிவை எடுத்த ரிஷி உடனே மீனாக்ஷிக்கு அழைத்து விட… அவன் பாச மலரும் என்னவோ, ஏதோ என பதறிக் கொண்டே போனை எடுக்க…. ரிஷியும், “மீனு…நம்ம பென்ஸல எவனோ ஸ்க்ராட்ச் போட்டிருக்கான்…லொகேஷன் அனுப்புறேன் டெக் டீமை விட்டு எல்லா சிசிடிவியையும் செக் பண்ணு…. யாருன்னு எனக்கு தெரிஞ்சே ஆகணும்…”என அவன் உத்தரவிட.

மீனாக்ஷியும் அடுத்த ஐந்தே நிமிடத்தில் தேடி கண்டும் பிடித்து விட்டாள். உடனே தன் அண்ணனுக்கு அழைத்து…அண்ணா, “அது ஒரு பொண்ணு…என்ன யாருன்னு இன்னும் அனலைஸ் பண்ணல… பட் அவ ஃபேஸ் மட்டும் கிடைச்சது அது உனக்கு வாட்ஸாப் பண்ணி இருக்கேன்….என கூற.

யார் அந்த பெண்ணோ?… என தன் வாட்சப்பை பார்த்த ரிஷிகோ பார்த்தவுடனேயே பி.பி ஏறி விட்டது….

இவளா?…இவளா?…. இவளை…

என்ன பண்றேன் பாரு!!! என படு பயங்கரமாய் கத்தினான் ரிஷி……

இப்படி பார்த்தவுடனே சண்டையில் ஈடுபட்ட நமது அருமை நாயகனும்-நாயகியும் இணைவார்களா?என க்யூப்பிட்டே குழம்பி போய் சோகத்தில் ஆழ்ந்து விட…..இவர்கள் இணைவார்களா? பொறுத்திருந்து பார்ப்போம்.