சிலையும் சிவமும் 1-1

சிலையும்,சிவமும் (பாகம்-1)

அது தாமிரபரணி கரையோர இருக்கும் ஒரு கிராமம். பருவ மழையில்லாமல் தாமிரபரணி வறண்டு போயிருக்க.. அதிக பசுமை இல்லாமல்… இங்கொன்றும்… அங்கொன்றுமாக சில மரங்கள்…அதில் இருந்த இலைகளில் பசுமையால் கொஞ்சம் குளிர்ச்சி இருந்தது.

 

புழுதி பறக்க வந்து நின்ற அந்த அரசு பேருந்து நின்றதும், “யாருங்க அது…நவரத்னபுரம் கேட்டது.. ஊரு வந்தாச்சு.. இறங்குங்க” என்ற கண்டக்டரின் குரலால், அதில் இருந்து இறங்கிய ஈஸ்வர் அந்த ஊரை சுற்றி ஒரு பார்வை பார்க்க, திருநெல்வேலிக்கு அருகில், தாமிரபரணி கரையோர கிராமம் என புகழ்ந்து சொல்லப்பட்ட அந்த கிராமம் கண்ணுக்கு எட்டிய தூரம் வரை வெறும் பொட்டல் வெளியாக இருந்தது.

 

அந்த காலை வேளையிலும் வெய்யிலின் தாக்கம் அவனுக்கு தெரிந்தது. தாகம் நாக்கை வரட்ட.. குடிக்க தண்ணீர் வேண்டி ஏதாவது கடையை தேடினான். இருந்த ஒரு கடையும் பூட்டி இருக்க, வேறு எங்கும் யாரும் கண்ணுக்கு தென்படாததால், இறங்கிய இடத்தில் இருந்து நேராக நடக்க ஆரம்பித்தான்.

 

சற்று தொலைவில் ஒரு கல் கட்டடம் இடிபாடுகளுக்கு இடையே இருப்பது அவனுடைய கண்களுக்கு தெரிந்தது.

 

அதை நோக்கி வேகமாக நடந்து போனான். அங்கு நின்று கொண்டு இருந்த பெரியவரிடம் “ஐயா..இங்க நவரத்னேஸ்வரர் கோயில் எங்க இருக்கு தெரியுமா” என கேட்டார்.

அந்த பெரியவர் “வாப்பா…ஈஸ்வரா வா…உனக்காக தான் இத்தனை வருஷமா காத்திருக்கேன்…இப்ப தான் வர வழி தெரிஞ்சுதா….
ஊருக்கு சரியான
நேரத்துல, சரியான இடத்துக்கு தான் வந்திருக்க” என சொல்ல..

 

ஈஸ்வர் “என்னது சரியான நேரத்துல வந்திருக்கேனா….
எனக்காக காத்திருக்கீங்களா..
யார் சார் நீங்க….நான் யார்னு தெரியுமா.. எங்கேயிருந்து வரேன்னு தெரியுமா “.. என ஆச்சர்யத்தோடு கேட்டான்.

 

அந்த பெரியவர் சிரித்து கொண்டே.. “ஏன் தெரியாம…உன்னை பத்தி சொல்லவா..இல்ல…உன் பூர்வீகத்தை பத்தி சொல்லவா….” என சிரித்தபடி கேள்வி எழுப்பினார்.

 

“இப்ப தான் நான் இந்த ஊருக்கே வந்திருக்கேன்… உங்களை இதுவரை நான் பார்த்தே இல்லை…நான் யாரு… என்னனே தெரியாம..கோணில கல்லை கட்டி அடிக்காதீங்க..ஐயா”

 

“தெரிஞ்சிருந்தா எங்க சொல்லுங்க பாப்போம்… என் பூர்வீகத்தை.. அதுக்கு முன்னாடி நீங்க யாரு.. உங்க பேர் என்னனு மொதல்ல சொல்லுங்க” என ஈஸ்வர் அவருக்கு சவால் விட்டான்.

 

அந்த பெரியவரும் “நான் ஒரு பரதேசி பா… என் பேர் சித்தன். சித்தன் போக்கு சிவன் போக்குனு திரியறவன்…ஒரு வகையில உங்க கொள்ளு தாத்தாவோட ப்ரெண்டு..என்னை பத்தின தகவல் போதுமா” என பதில் சொன்னார்.

 

ஈஸ்வர் “என்னது… என் கொள்ளு தாத்தாவா…. நல்லா சொன்னீங்க போங்க… எனக்கு எங்க தாத்தாவையே தெரியாது… இதுல கொள்ளு தாத்தாவா…அது சரி… அவர் ப்ரெண்ட் எப்டி இத்தனை வருஷம் உயிரோட இருக்க முடியும்?” என யோசித்தபடி கேள்வி எழுப்ப

சித்தன் “நமச்சிவாய” என சொல்லி வணங்கி விட்டு “நான் கும்பிடுற சிவனோட அருளால குடும்பமே இல்லாம, எந்த பற்றும் இல்லாம பரதேசியா திரிஞ்சதால.. இத்தனை வருஷமா வாழ்ந்துக்கிட்டு இருக்கேன்.. என்னை பத்தின தகவல் போதும்”

 

“இனி உன் பரம்பரை பத்தி சொல்றேன் கேளு…உன் கொள்ளு தாத்தா பேர் ஸ்வாமிநாதன்…. இதே ஊர் தான்… அப்ப இந்த ஊருக்கு சாமவேத மங்கலம்னு பேர்.”

 

“இந்த ஊர் பூரா சாம வேதம் சொல்றவங்க தான் இருந்தாங்க…இந்த ஊர் சிவனுக்கு தினமும் சாம வேத பாராயணம் நடக்கும். அவனோட கோயில் குளத்துக்கு நடுவில அற்புதமா இருக்கும். ம்… ம்ம்ம்.. அது ஒரு காலம்…” என சொல்லி பெருமூச்சு விட்டார்..

 

“என்னது.. இந்த ஊர் கோயில் குளத்துக்கு நடுவில இருக்குமா.. எங்க கோயிலையும் காணல…குளத்தையும் காணல என நம்பாமல் நக்கலாக கேட்ட ஈஸ்வரை முறைத்த சித்தன் “ம்ம்ம்…உன் வயசு இப்டி பேச சொல்லுது…”என பதில் சொல்லி 

 

“இப்ப நீ நிக்கற இடம் தான் அந்த குளக்கரை.. அதோ சின்னதா ஒரு மாடம் மாதிரி தெரியுதே.. அங்க விளக்கு கூட எரியுதே.. அது தான் அந்த சிவனோட இருப்பிடம்…” என்று வேதனையோடு சொல்லி…

“நான் சொல்ல வந்ததை சொல்லிடறேன்… நீ குறுக்க பேசாம அமைதியா கேளு” என உத்தரவிட்டவர்..

 

“உங்க கொள்ளு தாத்தா இந்த ஊரோட நாட்டாமை.. ஊர் பணம் எல்லாத்தையும் இந்த ஸ்வாமி சன்னதில தான் வெச்சிருப்பார்..

ஊருக்காக செலவழிக்கிற ஒவ்வொரு பைசாவுக்கும் அவர் கிட்ட சரியான கணக்கு இருக்கும். அவ்ளோ நேர்மையானவர்..

“சாம வேதமும் சொல்வார்…அவர் வேதம் சொன்னா அந்த ஈஸ்வரனே நேர வந்து சொல்ற மாதிரி இருக்கும்…பசங்களுக்கு வேதம் கத்து குடுக்கறதை மட்டும் பண்ணார்…வேற பணம், காசு எதுலயும் ஈடுபாடு இல்லாம இருந்தார்”

 

“அவர்க்கு கொஞ்சம் ஜோசியமும் தெரியும்….தன்னை தேடி வர்றவங்களுக்கு ஜோசியம் பாப்பார்….அவர் சொன்னா அது அப்படியே பலிச்சிடும்”

 

“அவர் கிட்ட ஜோசியம் பாக்கறத்துக்காகவே உங்க வீட்டு வாசல்ல விடிகாலைலயே ஆட்கள்
வந்து குவிஞ்சிடுவாங்க”

 

“அவர் தன்னோட வேலைகள் எல்லாம் முடிச்சுட்டு தான் ஜோசியம் சொல்ல உட்காருவார்.”

 

“வந்தவங்கள்ல தினமும் ஒரே ஒருத்தருக்கு மட்டும் தான் ஜோசியம் சொல்வார்…அதுவும் காசே வாங்காம..”

 

“தான் தினமும்  பூஜை செய்யற ஈஸ்வரனை தியானம் செய்து, அவர் யாரை கை காட்டறாரோ… அவர்க்கு மட்டும் தான் அன்னிக்கு ஜோசியம் சொல்வார்…அதனாலயே கூட்டம் அலை மோதும்..”

 

“எப்படிபட்ட பெரிய மனுஷனா இருந்தாலும் சரி…எவ்ளோ சிபாரிசுல வந்தாலும் சரி.. உங்க கொள்ளு தாத்தா ஒரே ஒருத்தருக்கு மட்டும் தான் ஜோசியம் சொல்றதுனு குறிக்கோளோட இருந்தார். யார் சொன்னாலும் அதுலேந்து பின்வாங்காம இருந்தார்.”

 

“உங்க கொள்ளு பாட்டிக்கு தான், கொள்ளு தாத்தாவுக்கு இவ்ளோ வித்தை இருந்தும் அதை  காசாக்கவே இல்லயேனு ஏக வருத்தம். ஆனா அவர் அதை கொஞ்சம் கூட லட்சியம் பண்ணல…”

 

“உங்க கொள்ளு தாத்தா நாக்குல சாட்சாத் அந்த சரஸ்வதியே தாண்டவமாடினா… அவர் சொன்ன சொல் அப்படியே பலிக்கும்.. அதனால லஷ்மி உங்க வீட்டு வாசல்ல கூட எட்டி பாக்கல…”

 

“அவர் தினமும் கோயில்ல பூஜை செஞ்சு முடிச்சுட்டு வர எப்படியும் மூணு மணி நேரமாவது ஆகும்…”

 

“வீட்டுல பயங்கர  கஷ்டம்..சாப்பாடு ஒரு வேளை தான்…அதுவும் அவர் கோயில்லேந்து எடுத்துட்டு வரது தான்…”

 

“வீட்டுல தீராத தரித்திரம் தாண்டவமாடறதை பாத்தார் உங்க தாத்தா ஹரிஹரசர்மா… தன் அப்பா கிட்ட வேதம் பூரணமா கத்துகிட்டவர்….தன் அப்பாவோட சொல்லுக்கு விரோதமா…தான் கத்துக்கிட்ட வேதத்தை வெச்சு சம்பாதிக்க ஆரம்பிச்சார்…”