புயலாய் தாக்குதே காதல் – 5

புயல் 5

போன் பேசி வைத்தாலும் அவனது ஆத்திரம் அடங்கவில்லை. அவர்களை இன்னும் போட்டு அடிக்க வேண்டும் என்றுதான் தோன்றியது. வரும் போது இருந்த மனநிலை அடியோடு கெட்டுப் போனது.

கருமம் இங்க வந்துருக்கவே கூடாது என்றெண்ணியவனுக்குள் ஒரு யோசனை. உடனே போனை எடுத்தவன் “நாளைக்குப் பார்க்கலாம்னு சொன்னேன்ல. எனக்கு இப்பவே பார்க்கணும் தயாரா இரு. நான் உடனே வர்றேன்” என்று சொன்னவன் போனை வைத்துவிட்டு கிளம்பிப் போய்விட்டான்.

உறக்கம் கலைந்து அவள் எழுந்திருக்கும் போது மாலை வெகு நேரம் ஆகியிருந்தது. ஆத்விக் ஞாபகம் வரவும் போனில் அவனுக்கு அழைத்தாள்.

தம்பிகாரன் எடுக்கவே இல்லை. மீண்டும் மீண்டும் அவள் அடித்துக் கொண்டே இருக்க “இப்போ என்னவாம் உனக்கு?” என்று கோபமாய் கத்தினான்.

“ஆத்வி!” களைப்பாய் அழைக்க, கோபத்தினைக் கட்டுப்படுத்தியவன் “அதான் என்கூட வரலைன்னு சொல்லிட்டேயே. இப்போ எதுக்கு எனக்குக் கூப்பிடுற. போ அந்த பொறுக்கி பின்னாடியே போ. உனக்குத்தான் தம்பி முக்கியம் இல்லைன்னு சொல்லிட்டயே. அன்னைக்கும் இப்படித்தான் நடந்துக்கிட்ட. இன்னைக்கும் இப்படித்தான். அந்தளவுக்கு காதல் என்ன?” என்றான் படபடவென்று.

அவள் இல்லாத இந்த சில நாட்களில் அவன் உணரத் தவித்த அந்த வாசம் இப்போது அவனது நாசியில் அழுத்தமாய் ஏறியது.

உடல் முழுக்க அதை நிரப்பிக் கொண்டவன் மனம் அவள் மீதே படுத்திருப்பதாய் விபரீதமாக கற்பனை செய்யத் தொடங்கியது.

உள்ளே இருந்து வந்தவளுக்கு மீண்டும் பசியெடுத்தது. சாப்பிடத் தோணவில்லை. பக்கத்தில் இருந்த இருக்கையில் அமர்ந்துக் கொண்டாள்.

மலைப்பாம்பு மாதிரி இவன் எதுக்கு உருண்டுகிட்டு இருக்கான் என்ற கேள்வி இருந்த போதும் அவனிடம் பேசாமல் மொபைலில் கவனம் செலுத்தினாள்.

ரீல்ஸ் பார்க்க ஆரம்பித்தவளுக்கு அதுகூட போர் அடிக்க ஆரம்பித்தது‌. பின் மொபைலில் பாட்டை ப்ளே செய்ய விட்டு அப்படியே கண்களை மூடிக் கொண்டாள். கைவிரல்கள் வயிற்றின் மீது இருந்தது.

அவளது வாசத்தின் தாக்கத்தில் உடலில் எக்குத்தப்பாய் உணர்வுகள் உற்பத்தியாக “ருத்ரா.. அடங்குடா.. இல்லை உன் பொண்டாட்டி உனக்குப் பேமிலி ப்ளானிங் பண்ணி விட்டுடுவா.. அப்பறம் பட்டு லட்டு மட்டும்தான்னு ஆகிடும். உனக்கு இன்னும் நிறைய பெத்துக்கணும்ல” என உள்ளுக்குள் குரல் கேட்க தன்னை அடக்கிக் கொண்டு அவளைப் பார்த்தான்.

அவள் முகத்தில் அளவுக்கதிகமான வேதனைதான் மையமிட்டிருந்தது. காதலிக்க ஆரம்பித்த அந்த அழகிய நாட்களை மனம் அசை போட ஆரம்பித்தது.

எப்படி இருந்தவ? அவளை எப்படியெல்லாம் பார்த்துக்கணும்னு ஆசைப்பட்டேன்? இப்படியொரு நிலையிலயா பட்டு லட்டோட வருகை இருக்கணும்? ம்ம் இதுதான் விதிங்கிறதா.. அவனுமே கிட்டத்தட்ட சோர்ந்து போய்தான் இருந்தான்.

அவனுக்கு அவளிடம் இருந்து வரும் கரிசனம் தேவையாய் இருந்தது. அது கிடைக்காது என்று அவனுக்கேத் தெரியுமே. தற்போதைய நிலையில் அதுவே கிடைக்காது என்ற போது காதல் அது மிகப்பெரும் கேள்விக்குறி தான்.

தற்போதைக்கு என்ன நடந்தாலும் பரவாயில்லை. அவள் எவ்வளவு கோபப்பட்டாலும் வேதனைப்பட்டாலும் சரி அவள் என்னருகிலேயே இருக்க வேண்டும் அது மட்டுமே போதும் என்றவனின் பார்வையில் பட்டு லட்டு தற்போது குடியிருக்கும் இடையின் பரிணாமம் விழுந்தது.

அவன் விடாது குடியிருந்ததன் பலன்தானே அவனது உதிரத்தின் மாதிரிகள் அங்கே உருவெடுத்திருக்கிறது. தற்போது அங்கே குடியிருக்க வேண்டுமென ஆசை கடலளவு விரிந்திருக்க அவளது விழி மூடியிருந்த தோற்றத்தில் தெம்பு வரப் பெற்றவனாய்.. அவள் அருகே நெருங்கி வந்தான்.

அவள் வயிற்றின் மீது படிந்திருந்த கரத்தின் மீது தன் கரத்தினை வைத்து அழுத்தினான்.

சில அழுத்தங்கள் தேவைப்படும் அச்சமயம் மட்டும் கோபங்கள் கூட இரண்டாம் பட்சம்தான். உமா அப்படியொரு நிலையில்தான் இருந்தாள். அவளுக்கு அவனது தொடுகை தேவையாய் இருந்தது. அவளது காதல் அதை அனுமதிக்கவும் செய்தது.

வயிற்றில் அவனது உயிர்கள். இப்போது மட்டும் இருவருமே இயல்பாய் இருந்திருந்தால் இதை எப்படியெல்லாமோ கொண்டாடித் தீர்த்திருப்பார்கள் தான். அந்த ஏக்கம் அவனுக்குப் போலவே அவளுக்கும் இருந்திருக்க வேண்டும். அது நியாயமும் கூட.

அதனாலேயே அவன் கரத்தினை தட்டிவிடாமல் அவள் கணவனது தொடுகையை ஆழ்மனதோடு மனதாய் ரசிக்க ஆரம்பித்தாள்.

அந்த ரசனை இத்தனை நாளாய் இருந்த சர்ச்சையை தற்காலிகமாக ஒத்தி வைத்தது.

அவளின் ஒருகரம் மட்டும் அவன் கரத்திலிருந்து விடுதலைப் பெற்று மெல்ல மேலெழுந்து அவனது அடர்ந்த சிகையினுள் நுழைந்து அப்படியே தன் வயிற்றோடு அழுத்திக் கொண்டது.

ஆணவனுக்கு அவளது செய்கையில் இரகசிய புன்னகை.. அவள் தன்னை வெறுத்துவிட மாட்டாள் என்ற அவனின் நம்பிக்கைக்கு இந்த செயல் வலு சேர்ந்திருந்தது.

அவனது இதழ்கள் அவளது வயிற்றில் அழுத்தம் கொடுத்தது. அது உள்ளிருக்கும் அவனது ஜீவன்களையும் தொட்டிருக்கும் என்றால் அது மிகையல்ல. அவள் வயிற்றுக்குள் வளரும் உயிர்களுக்கு அவன் தன் முகத்தினை அப்போதே காட்டி பதிய வைக்க எண்ணினான் போல.

அழுத்தி அழுத்தி அங்கேயே முகம் புரட்ட, அந்த நேரத்திலா அவன் அன்னை அங்கு வர வேண்டும்.

இருவரும் இருக்கும் கோலம் கண்டு முகம் சுழித்தவாறே “ருத்ரா” என்றழைத்தார் கடுப்புடன்.

கதவைக் கூடத் தட்டாமல் வந்து நின்ற அன்னையை விட சட்டென அவன் தலையைத் தள்ளிவிட்டு வெடுக்கென பதறி எழுந்த இவளைக் கண்டு ஆயாசமாக வந்தது அவனுக்கு.

“இப்படி வெடுக்குன்னு எந்திரிக்கக் கூடாதுடி” திட்டியவன் அவளைப் பிடித்து அமர வைத்து “ஏன்மா.. உள்ள வர்றதுக்கு முன்னாடியே சத்தம் போட்டுட்டு வர வேண்டியதுதானே” என்றான்‌.

அதையெல்லாமா இந்த நாயீ ஞாபகம் வச்சுருக்கு. அய்யோ மணி அப்போ நாம வேற ரொம்ப ஓவரா பாசத்தைப் பொழிஞ்சுட்டோமே.. என்ற ரீதியில் அவனைப் பார்க்க,

உமாவுக்கு அதுக்கும் மேல் இருந்தது. இந்த டிராமாவை வேற சகிச்சுக்கிட்டு நிக்கணுமா? அவள் பார்வை அதைத்தான் சொன்னது.

ருத்ரன் அதைப் பற்றின கவலையே இல்லாமல் “என் தம்பி பொண்டாட்டிக்கு பண்ணது அத்தனையும் நீ வரிசை மாறாமல் செய்யணும். ஆரம்பி” என நன்றாக சாய்ந்துக் கொண்டு செய்தே ஆக வேண்டும் என்ற தொணியில் சொல்ல, பிடிக்கவே இல்லை என்றாலுங் கூட அவரும் உமாவை நோக்கி வந்தார்..

புயல் தாக்கும்..