Book Purchase

"காதல்ல முன் அனுபவம் ஏதாவது இருக்கா உங்களுக்கு." எனக் கேட்டவனைப் புரியாமல் பார்க்க, "ஐ மீன், லவ்வை விலை குடுத்து வாங்க முடியாது. கால வரையறைக்குள்ள அடக்க முடியாதுன்னு ஃபீல் பண்ணிப் பேசுனீங்களே, அதான் கேட்டேன்" என்றான். "செத்தா தான் சுடுகாடு தெரியுமா என்ன? தெரிஞ்சவங்க செத்தாக் கூட புதைக்கச் சுடுகாட்டுக்குப் போவோம் தான. அந்த மாதிரி தான் இதுவும்!" காட்டத்துடன் கிருபாஷிணி கூறியதில் கரத்தை மேலே தூக்கியவன், "ஐ ஆம் சரண்டர்" என்றான் பவ்யமாக. அவனது செயலில் விழித்துப் பின் சிரித்து விட்டாள். "டைம் ஆச்சு கிளம்புறேன்." என எழுந்தவளோடு அவனும் எழுந்தான். "அப்போ மறுபடியும் ஒரு 'ஆட்' குடுக்கணுமா?" அவன் மந்தகாசப் புன்னகை வீசி, "வேணாங்க, நீங்க சொன்ன மாதிரி டைம் வேஸ்ட் தான்." என ஒப்புக் கொண்டவனை நிம்மதியுடன் ஏறிட்டவள், "ஹப்பாடா, இப்பவாவது புரிஞ்சுதே சந்தோஷம்!" என்றாள். அவளுடன் நடந்தபடியே, "அப்புறம் சொல்ல மறந்துட்டேன். இந்த வாரம் உங்க மேகஸின் மறுபடியும் பேக் டூ ஃபார்ம் வந்துருக்கு. வெரி இன்ட்ரஸ்டிங் டாபிக்ஸ். கன்டென்ட்ஸை சூப்பரா சூஸ் பண்ணிருக்கீங்க" என மனதாரப் பாராட்டினான் வம்சி. மலர்ந்த புன்னகை வீசியவள், "தேங்க் யூ!" எனத் தலை சாய்த்துக் கூற, அவள் மீது படிந்த சுவாரஸ்யப் பார்வையை அதிகப்படுத்தியவன், "நான் ஒன்னு கேட்டா என்னை ஈவ் டீசிங்ல புடிச்சுக் குடுத்துட மாட்டீங்களே." எனப் பீடிகையுடன் ஆரம்பித்தான். "அது நீங்க கேட்குறதைப் பொறுத்து!" "அப்போ வேணாம், விட்டுருங்க." "எதுவோ கேட்க வந்துட்டு நிறுத்திட்டா என்ன அர்த்தம் வம்சி. என்ன? உங்களுக்காக நானே பொண்ணை இன்டர்வியூ பண்ணனுமா?" "ம்ஹும், அந்தப் பொண்ணே நீங்களா இருந்தா நல்லா இருக்கும்!" எனப் பட்டென உரைத்து விட்டவனைக் கண்டு திகைத்து நின்றவள் விழி வழியே நெருப்பை உமிழ்ந்தாள். "என்னை என்னன்னு நினைச்சுட்டு இருக்கீங்க? உங்களை மாதிரிப் பொழுது போகாம கான்ட்ராக்டுக்கு லவ் பண்ற பைத்தியம்னு நினைச்சுட்டீங்களா? இல்ல, நீங்க என்ன சொன்னாலும் ஈஈ ன்னு இளிச்சுட்டு பின்னாடி வந்துடுவேனா? இன்னொரு தடவை என் முன்னாடி வந்தீங்க, மரியாதை கெட்டுடும்." எனப் பற்களை நறநறவெனக் கடித்துத் தீயாகச் சுட்டாள். காரில் ஏறி அமர்ந்ததும், இருவரும் ஒன்றும் பேசாமல் பயணித்தனர். ஜாஸ்மின் பிளேவரில் பாவையின் மீதிருந்து வந்த பெர்பியூம் வாசம் ஆடவனின் நுண்ணிய உணர்வுகளை எல்லாம் சோதித்துக் கொண்டு இருக்க, அமைதியாகத் தன்னை அடக்கிக் கொண்டிருந்தான். "இந்த ட்ரெஸ்ல நான் அவ்ளோ மோசமாவா இருக்கேன். திரும்பிப் பார்க்கக் கூட பிடிக்காத அளவுக்கு..." உர்ரென்ற முகத்துடன் கிருபாஷிணி முணுமுணுக்க, முதலில் புரியாமல் பார்த்தவன் புரிந்தபின் காரை ஓரம் கட்டினான். "என்ன சொன்ன?" கண்ணைச் சுருக்கி அவன் மீண்டும் வினவ, "ம்ம்ம்... இந்த ட்ரெஸ்ல நான்..." எனக் கடுப்புடன் அவள் ஆரம்பிக்க, அவளது பின்னந்தலைக் கூந்தலைக் கொத்தாகப் பற்றித் தன் புறம் இழுத்தவன், ஸ்ட்ராபெர்ரி நிறத்தில் உதட்டுச் சாயம் பூசி இருந்த உதடுகளை ஒற்றை விரலால் அழுத்தமாக வருடி விட்டு, "தேவதை மாதிரி... ம்ம்ஹும், தேவதையே நீ தான்டி. என்னை ரொம்ப டெம்ப்ட் பண்ற." என மோகத்துடன் கூறி விட்டு அழுத்தம் திருத்தமாகத் தன்னிதழ்களை அவளிதழ்களோடு பொருத்தினான். ஆழமாய் தாபமாய் தாகம் தணிக்க, அவளது உமிழ்நீர் கொண்டு தன்னைத் தணித்துக் கொள்ள முற்பட்டவனுக்குத் தாகம் மட்டும் தீர்ந்த பாடில்லை. ஏற்கனவே அவன் சொன்ன 'டி' யில் சிலிர்த்திருந்தவள், இந்த முத்தத்தில் மொத்தத்தையும் மறந்து போனாள். உயிரின் ஆழம் வரை வருடி, நெருடி விட்டது அம்முத்தம். எத்தனை நிமிடங்கள் நீடித்தது என்று தெரியவில்லை. உதடு வலித்த பிறகே, அவனைத் தள்ளி விட்டாள். கன்றிச் சிவந்து போன இதழ்களை ரசனையுடன் ஏறிட்டவன், "லிப்ஸ்டிக் வச்சு இருக்கியா?" எனக் கேட்க, அவனை நிமிர்ந்து பார்க்கக் கூச்சம் கொண்டு தலையை மட்டும் ஆட்டினாள். "குடு!" முத்தம் கொடுத்து விட்டுச் சம்பந்தமின்றிப் பேசியவனை மெல்ல நிமிர்ந்து பார்த்தவள், அவனது கண்ணில் வழிந்த மோகம் கண்டு திணறிப் போனாள். விரல்கள் நடுங்க லிப்ஸ்டிக்கை எடுத்து அவனிடம் நீட்ட, அவளது நாடியைப் பற்றி நிமிர்த்தியவன், செவ்விதழ்களுக்குச் சிவப்பு வண்ணம் பூசத் தொடங்கினான். கண்ணாடியில் தன்னைப் பார்த்தவள், "அய்யய்யோ! என்னப்பா, இவ்ளோ லிப்ஸ்டிக் போட்டு இருக்கீங்க." எனப் பதறித் துடைக்கப் போக, அதனைத் தடுத்தவன், "இல்லன்னா, உன் லிப்ஸ்ல இருக்குற என் பல்தடம் தனியாத் தெரியும் பரவாயில்லையா?" என்றான் குறும்பு மின்ன.

கடும் இருள் சூழப்பட்ட பத்துக்குப் பத்து அறை. காற்றுப்புக கூட வழியின்றி, சிறு சாளரங்களுமின்றி மூச்சுடைத்தது. எத்தனை மணித்துளிகளாக இந்த இருட்டிற்குள் மூச்சை இழுத்துப் பிடித்து அரை மயக்க நிலையில் சுருண்டு கிடந்தாளோ! அவளே அறியவில்லை. உதடுகளோ, நீருக்கு ஏங்கி வறண்டு கிடந்தது. “நான் எதுவும் பண்ணல. என்னை விட்டுடுங்க” என்ற முணுமுணுப்பு மட்டும் காற்றாய் வெளிவந்து கொண்டே இருந்தது. அதைக் கேட்க தான் அங்கு நாதியில்லை. --- பல ஏக்கர்களை விழுங்கிய பிரமாண்டமான பங்களா அது. கையில் டைட்டன் கைக்கடிகாரத்தைக் கட்டியபடி மாடியில் இருந்து பூட்ஸ் சத்தம் காதைப் பிளக்க இறங்கிக் கொண்டிருந்தான் அவன். ஈஷ்யுகன். ஆறடி தோற்றமும், அழுத்த விழிகளும், அசைக்க இயலா புஜங்களுமே அவனது ஆணழகைப் பறைசாற்ற எதிரில் நின்ற தனது உதவியாளரிடம் கர்ஜனையுடன் கேள்வி எழுப்பினான். “என்ன ஆச்சு மிதிலன்? அவன் வாயைத் திறந்தானா இல்லையா?” சிடுசிடுத்த முகத்தில் சினத்தின் சாயல் அப்படியே தெரிய, மிதிலனோ எச்சிலை விழுங்கினான். “எவ்வளவோ அடிச்சுப் பார்த்தாச்சு சார். உண்மையை சொல்ல மாட்டேங்குறான். இதுக்கு மேல அடிச்சா செத்துடுவான்.” என்றதில், இகழ்வாய் புன்னகைத்தவன், “சாகட்டும். ஆனா அதுக்கு முன்னாடி விஷயத்தைக் கறந்துடலாம். லெட்ஸ் கோ!” என்று விறுவிறுவினே முன்னே நடக்க, ‘இன்னைக்கு ஒரு டெட் கன்பார்ம்’ என்று புலம்பியபடி ஈஷ்யுகனின் பின் சென்றான் மிதிலன். பங்களாவின் பக்கவாட்டில் அமைந்திருந்த சிறு குடிலுக்குள் நுழைந்த ஈஷ்யுகன், அங்கிருந்த நான்கு அறைகளில் முதல் அறைக்குள் நுழைந்தான். அதுவும் பத்துக்குப் பத்துள்ள சிறு அறையே. அங்கு உடம்பு முழுதும் குருதி வழிய ஒரு ஆடவன் கட்டி போடப்பட்டிருக்க, அவன் முன்னே ஒரு காலை முட்டியிட்டு அமர்ந்த ஈஷ்யுகன், “என்ன மிஸ்டர் பிரம்மா... அடி வாங்கியும் உண்மையை சொல்ல மாட்டேன்னு அடம்பிடிக்கிறீங்களாமே. இந்த அடியெல்லாம் உங்களுக்கு பத்தலையோ?” என வெகு நக்கலுடன் கூடிய வஞ்சத்துடன் கேட்டான். பிரம்மாவோ மூச்சிரைக்க, பேச இயலாமல், “தப்பு பண்ற ஈஷா. என்கிட்ட மோதி ஜெயிக்க நினைக்காத. என்னை அடிக்கணும்ன்னா வெளில விட்டு அடி. இப்படி அடைச்சு வச்சு டார்ச்சர் பண்ற அதிகாரத்தை உனக்கு யார் குடுத்தது?” என்றான் வலி தாளாமல். அறை அதிர வாய்விட்டுச் சிரித்த ஈஷ்யுகன், “யார் குடுக்கணும் பிரம்மா. எனக்குத் தேவையானதை நானே எடுத்துப்பேன். அதுக்கு எனக்கு எல்லா தகுதியும் இருக்கு அதிகாரமும் இருக்கு. வெளில தெரியாத இன்னொரு விஷயத்தை உங்கிட்ட சொல்லட்டா?” என அவன் படும் அவஸ்தையை ரசித்தபடி கூற, பிரம்மா நடுக்கத்துடன் அவனைப் பார்த்தான். “போலீஸ் கேஸ் ஆகி, உண்மையை ஒத்துக்க மறுக்கிற குற்றவாளியைக் கூட சில நேரம் என்கிட்ட தான் அழைச்சுட்டு வருவாங்க. நான் குடுக்குற ட்ரீட்மெண்ட்ல உண்மை ஆட்டோமேட்டிக்கா வந்துடும். என் கருணையால, ஆயுள் கைதியாகி கம்பி எண்ணிட்டு இருக்குறவங்களும் இருக்காங்க. அந்த ட்ரீட்மெண்ட் தாங்க முடியாம கல்லறையில அமைதியா தூங்கிட்டு இருக்குறவங்களும் இருக்காங்க. ஆனா அப்படி சாகும் போதும், உண்மையை வாங்காம விட்டதில்லை இந்த ஈஷா.” எனக் கொந்தளித்தவனின் கண்களில் அனல் பறந்தது. ஈஷ்யுகனின் ஆஸ்தான தொழில் எதிரியான பிரம்மாவிற்கே இது புது செய்தி. ஒரு வித கலக்கம் பிரம்மாவின் விழிகளில் பிரதிபலிக்க, அதில் இழிவாய் இதழ் விரித்த ஈஷா, “என்ன பிரம்மா, இவன்கிட்ட தெரியாம மோதிட்டோமேன்னு பயமா இருக்கா. இட்ஸ் ஓகே. உண்மையை சொல்லியும் தண்டிக்கிற அளவு நான் மோசமானவன் கிடையாது. என் பாக்டரில ட்ரக்ஸ் வச்சது நீ தான்ற உண்மையை ஒத்துக்க. உன்னை நேரா போலீஸ்கிட்ட தான் ஒப்படைப்பேன். யூ கேன் ட்ரஸ்ட் மீ.” என்று நெற்றியில் கோடு விழும் படி புருவத்தை உயர்த்தினான். “நான்... நான் வைக்கல. நான் என்ன ட்ரக்ஸ் பிஸினஸா பண்ணிட்டு இருக்கேன். நான்... நான்... ஒரு இம்போர்ட் எக்ஸ்போர்ட் பிசினஸ்மேன்.” என்று மீண்டும் அதையே கூற, “ஊஃப்” என பெருமூச்சு விட்ட ஈஷ்யுகன், “ஓகேய்... தென் ஐ வில் ஸ்டார்ட் மை ப்ரொசீஜர்.” என்று தோளைக் குலுக்கினான். “மிதிலன்” எனப் பெயரை அழைத்ததும் “ரெடி சார்” என்று பிரம்மாவை தூக்கினான். கூடவே இன்னும் இரு ஆட்கள் உதவி செய்ய, “ம்ம்... கோ அஹெட்.” என்று கண்ணைக் காட்டியதும், அந்த குடிலுக்குப் பின் புறம் இருந்த ஆளுயர கண்ணாடித் தொட்டிக்கு அவனை அழைத்துச் சென்றனர். அதைப் பார்த்த பிரம்மாவின் விழிகள் அதிர்ச்சியில் தெறிக்க, “இது ஸ்டேஜ் ஒன் ப்ரொசீஜர்…” என்று வெகு நக்கலுடன் கூறினான் ஈஷ்யுகன். பாம்பைக் கண்டால் படையே நடுங்குமாம். பிரம்மா நடுங்க மாட்டானா? அந்தத் தொட்டி முழுக்க விஷப்பாம்புகள். அங்கும் இங்கும் சீறிக்கொண்டிருக்க, கால்கள் நடுங்கியது அவனுக்கு. “ஈஷா வேணாம். சொன்னா கேளு. நான் எதுவும் பண்ணல” என்று கத்த கத்த அவனை அந்த தொட்டிக்குள் போட்டு விட்டனர். பயத்தில் அலறிய பிரம்மாவைச் சுற்றிய பாம்புகள் அவன் அலறியதில் அவனைத் தாக்கத் தொடங்க, அதனை அங்கு போடப்பட்ட நாற்காலியில் அமர்ந்து, கையை தலைக்குக் கொடுத்து வேடிக்கைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். அந்நேரம், ஒருவன் வந்து அவனுக்கு காலை உணவான பிரெட் டோஸ்டை கொணர, அதனை உண்டபடியே இரத்தக்களரியான பிரம்மனின் கதறலை ரசித்திருந்தான்.

Loremipsum dsf