உயிர் 20

உதயாவின் நிறுவனத்தில் ரூபிணிக்கென தனி குழு இருந்தது. அங்கே அப்படித்தான். ஒவ்வொரு மாடலுக்கும் ஒரு குழு உண்டு. அவர்களது அனைத்து வேலைகளையும் அவர்களே பார்த்துக் கொள்வார்கள்.

ரூபிணியின் குழுவோடு ரூபிணியும் மெலினாவும் அமர்ந்திருந்தனர். முதல் ஒப்பந்தம் இன்று தான் கையெழுத்தாகியது. மிகப்பெரிய நிறுவனங்களுள் ஒன்று அவளை மாடலாக கேட்டிருந்தது.

எத்தனையோ “அம்பாஸ்டர்கள்” இருக்கும் நிறுவனம். அதில் அவளும் ஒருத்தி.

மேற்படி விவரங்களை எல்லாம் பேசி விட்டு கிளம்பும் முன்பு உதயாவை பார்க்கச் சென்றாள்.

இது வழக்கமாகியிருந்தது. இந்த இடத்திற்கு அவள் மாறி வந்து மூன்று வாரங்கள் கடந்து விட்டது. எப்போது அலுவலகம் வந்தாலும் உதயாவை பார்க்காமல் செல்வது இல்லை.

உதயா முதலில் எரிச்சல் பட்டாலும் பிறகு அமைதியாகி விட்டான். அவள் அப்படி பார்க்க வருவதால் அலுவலகத்தில் கூட அனைவரும் இருவருக்கும் எதோ சம்பந்தம் இருப்பதாக நம்ப ஆரம்பித்தனர்.

அது மேலும் மேலும் பரவ வேண்டும் என்பதற்காகவே ரூபிணி வருவதாக சொன்ன போது அவனால் தடுக்க முடியவில்லை.

ரூபிணியும் வெறுங்கையோடு வருவதில்லை. எதாவது செய்தியோடு வருவாள். அல்லது எதையாவது வாங்கிக் கொண்டு வருவாள்.

இன்று காபியோடு கதவைத்தட்டி விட்டு உள்ளே சென்றாள்.

வேலை கடுப்பில் இருந்த உதயா அவளை பார்த்ததுமே முறைக்க, “காஃபி.. குடிச்சுட்டு விஸ் பண்ணு. காண்ட்ராக்ட் சைன் பண்ணியாச்சு” என்று சூடாக காஃபியை அவன் அருகே வைத்தாள்.

“ஓ.. சைன் பண்ணியாச்சா?”

“எஸ்.. சூட் அடுத்த வாரமே ஆரம்பிக்கிறதா இருக்காங்க. அவங்க புது கலெக்க்ஷன்க்கு.. எனக்கு இன்னும் பத்து நாள் கழிச்சு டேட் கொடுத்துருக்காங்க”

“ஓ…” என்றவன் காபியை எடுத்து குடித்தான்.

தலை வலிக்கு மிகவும் இதமாக இருந்தது.

அவன் முகத்தை உற்றுப் பார்த்தவள், “ரொம்ப டிஸ்டர்ப்டா இருக்கியே?” என்று கேட்டாள்.

“வொர்க்” என்று தோளை குலுக்கினான்.

தலையாட்டிக் கொண்டே சுற்றிலும் பார்த்தவள், “இதே ரூம்க்குள்ள அடைஞ்சு இருந்தா அப்படித்தான் இருக்கும். கொஞ்ச நேரம் டெரஸ்ல போய் நில்லு.. இல்ல அங்க உட்கார்ந்து வேலை பாரு.. நல்லா இருக்கும்.” என்றாள்.

அவன் பதில் சொல்லாமல் போக, “உன் இஷ்டம்..” என்று தோளை குலுக்கி விட்டு திரும்பி நடந்தாள்.

“தாங்க்ஸ்” என்ற வார்த்தை அவளை நிறுத்தியது.

திரும்பிப் பார்க்க காபியை தூக்கிக் காட்டினான்.

உடனே புன்னகைத்தவள் தலையசைப்பில் விடை பெற்றுச் சென்றாள்.

இப்போதெல்லாம் அவள் கோபமாக பார்ப்பது இல்லை. இயல்பாக பேசுகிறாள். முக்கியமாக சண்டை போடுவதை கட்டுப்படுத்தி விட்டாள்.

அவன் வாயை விட்டாலும், “உன் டேட் கிட்ட பேசுற பேச்சா இது?” என்று நக்கலாக கேட்டு விட்டுச் சென்று விடுவாள்.

காபி தொண்டையை நனைக்க, உதயா கணினியை பார்த்தான்.

உண்மையில் இந்த அறைக்குள் இருப்பதை விட மாடிக்கு செல்வது நல்ல யோசனை என்றது மூளை.

காபியையும் மடிக்கணினியையும் எடுத்துக் கொண்டு லிஃப்டில் நுழைந்து மாடிக்குச் சென்றான். திடீரென அவள் பேச்சை கேட்டு இப்படி செல்வது சரியா? என்ற கேள்வி வந்தது.

அவன் யோசிக்கும் போதே கதவு திறந்து விட, பெருமூச்சோடு வெளியே வந்து அருகே இருந்த படியில் ஏறி மேலே சென்றான்.

மாடி காலியாக இருந்தது. மதிய நேரம் என்பதால் வெயில் இருந்தாலும் குளிர் காலம் என்பதால் காற்றும் இதமாக வீசிக் கொண்டிருந்தது. இன்னும் சில நாட்களில் பனி கொட்ட ஆரம்பிக்கலாம்.

கதவை அடைத்து விட்டு அங்கே இருந்த மேடையில் கொண்டு வந்ததை வைத்து விட்டு சில நிமிடங்கள் நின்றான்.

தலை வலி பாதி குறைந்து விட்டது. முகத்தில் அமைதி திரும்பியிருந்தது.

உடனே கைபேசியை எடுத்து காபியையும் மடிக்கணினியையும் படம் எடுத்து, தன் வலைதள பக்கத்தில் பதிந்து விட்டு காஃபியை குடித்துக் கொண்டே வேலை செய்தான்.

இதமான சூழலில் வேலை சீக்கிரம் நடந்தாலும் தூக்கம் வந்தது.

“நைட் ஒழுங்கா தூங்கிருக்கனும்” என்று சலித்துக் கொண்டே வேலையை முடித்து விட்டு நிமிர்ந்தான்.

“ஃபைனலி.” என்று உடலை முறுக்கியவன் சில நிமிடங்கள் வரை அந்த அமைதியையும் மோதிய காற்றையும் ரசித்தான்.

பிறகு வேலை இருப்பது நினைவு வர எழுந்து கொண்டான். மனதில் ரூபிணியிடம் நன்றியுணர்வு தோன்றியது.

அவனுக்கு இருந்த தலை வலிக்கு இன்று வேலை நிச்சயமாக முடிந்திருக்காது. இப்போது மனமும் இதமாக இருந்தது. வேலையும் நல்லபடியாக முடிந்தது.

மீண்டும் அறைக்கு வந்தவன் அசிஸ்டன்ட்டை அழைத்து அடுத்த வேலையை பார்த்தான்.

இரவு வீட்டுக்குச் சென்று குளித்து விட்டு மெத்தையில் விழுந்தவன், கைபேசியை எடுத்துப் பார்த்தான். அவன் பதிந்த படத்திற்கு கீழ் பல வித கருத்துக்கள் இருந்தது.

அதில் முக்கியமான விசயம், அவனது காபியின் படத்தை ரூபிணியும் பதிந்திருக்கிறாள் என்பது தான்.

இரண்டு காஃபியோடு அவனை பார்க்கும் முன்பே பதிந்திருப்பாள் போலும்.

“காஃபி வித் சம் ஹோப்..” என்று அவள் பதிந்து வைத்திருக்க, அதில் உதயாவுக்கு அவள் கொடுத்த காபி அவளுடையது இரண்டும் இருந்தது.

அதை உதயா பார்க்காமல், “காஃபி வித் வொர்க்.” என்று எழுதி போட்டு வைத்திருந்தான்.

தற்செயலாக நடந்தது தான் என்றாலும் பலருக்கு அவலாக மாறி விட்டது.

“இது ரூபிணிக்கிட்ட இருந்த காஃபி தான்” என்று பலர் அடித்துப் பேச “ஆமா.. அதுக்கென்ன?” என்று இருந்தது உதயாவுக்கு.

ரூபிணியின் செய்தி வந்திருந்தது.

“பரவாயில்லயே.. நீயும் தேறிட்ட..” என்று அனுப்பியிருந்தாள்.

“இது கோ இன்சிடன்ட்..” என்று பதில் அனுப்பி விட்டு மற்றதை பார்த்துக் கொண்டிருக்க, ரூபிணியிடமிருந்து பதில் வந்தது.

“அப்போ நீ என்னை பார்த்து போஸ்ட் பண்ணலயா?”

“இல்ல.. இப்ப தான் கவனிச்சேன்”

“பரவாயில்ல.. உன் வொர்க் முடிஞ்சதா?”

“முடிஞ்சது”

“மாடிக்கு போன போல?”

“ஆமா.. ஏன்?”

“ஐடியா கொடுத்தவளுக்கு தாங்க்ஸ் சொல்ல மாட்டியா?”

“தாங்க்ஸ்”

“என்ன சிம்பிளா சொல்லுற? உனக்கு நான் காஃபி வாங்கிக் கொடுத்தேன்ல?”

“நான் கேட்கலயே”

“கேட்காமலே செஞ்சேன்னு தான் நானும் சொல்லுறேன்”

“இப்ப என்ன உனக்கும் காஃபி வேணுமா?”

“வேற எதையும் யோசிக்க மாட்டியா?”

“என்னனு நேரா நீயே சொல்லேன்.. இப்படி சுத்தி வளைக்காத”

“ஃபோட்டோ சூட் அன்னைக்கு நீயும் வா”

“வாட்?”

“நீ வர்ர.. அவ்வளவு தான்”

“என்னைக்கு?”

ரூபிணி தேதியை அனுப்ப உதயா யோசித்தான்.

“அன்னைக்கு எனக்கு வேலை இருக்கானு பார்க்கனும்”

“வேலை இருந்தாலும் முடிச்சுட்டு வரனும்.”

“ஆர்டர் போடுறதா நினைப்பா?”

“இல்ல.. முடிவு சொல்லுறேன். நீ வர்ர.. குட் நைட்”

அவளது செய்தியை முறைத்தவன், “வெரி குட் நைட்” என்று பல்லைக்கடித்துக் கொண்டு அனுப்பி விட்டு வைத்தான்.

•••

விஷால் ரூபிணியின் பழைய வீட்டு வாசலில் நின்றிருந்தான். அங்கே இப்போது வேறு யாரோ இருக்க, அவனை புரியாமல் பார்த்து விட்டு கதவை அடைத்து விட்டனர்.

விஷாலுக்கு என்ன நடந்தது என்று புரியவில்லை. அன்று ரூபிணி காவல்துறையை அழைத்த பயத்தில், அவன் வீட்டு பக்கம் எட்டிக் கூடப் பார்க்கவில்லை.

இப்போது வந்தால் அவள் வீட்டிலேயே இல்லை. வேறு எந்த வீட்டில் தங்கியிருக்கிறாள்? என்றும் தெரியவில்லை.

அலுவலகத்தில் இருந்து அவளது தொடர்பு முறிந்த பிறகு, யாரிடமும் அவள் பேசுவதில்லை என்று கேள்விப்பட்டான்.

யாருக்கும் தெரியாமல் எங்கே போயிருப்பாள்? மெலினாவிடம் பேசலாம் என்றால் அவர் அவன் பெயரைக்கேட்டதும் அழைப்பை துண்டிக்கிறார். மீறி பேசினால் திட்டுகிறார்.

“அவள விட்டுரு.. திரும்ப இந்த மாதிரி நடந்தா கேஸ் ஃபைல் பண்ண சொல்லிடுவேன்” என்று விட்டார்.

விஷால் நொந்து போய் இருக்கும் நேரம் தான், சமூக வலைதளத்தில் ரூபிணியும் உதயாவும் ஒன்றாக காபி குடித்த விசயம் பரவியது.

விஷாலுக்கு உடல் முழுவதும் கோபத்தில் நடுங்கியது.

எதோ ஒரு வதந்தி என்றில்லாமல், எப்போதும் அவர்களை பற்றியே பேசிக் கொண்டிருப்பவர்களை பார்த்தால் எரிச்சலாக இருந்தது.

வந்த கோபத்திற்கு அவனும் ரூபிணியும் ஒன்றாக இருக்கும் படத்தை பதிவிடலாமா? என்று நினைத்தான்.

ஆனால் அதன் விளைவை நினைக்கும் போது தான் பயமாக இருந்தது.

“நான் மட்டும் சக்ஸஸ் ஆகிட்டா உன்னை உதயா இல்ல.. எவன் வந்தாலும் தூக்க முடியாது.. எனக்காக வெயிட் பண்ணு பேபி” என்று அவளது படத்திடம் புலம்பினான்.

தொடரும்.